Δεν ξέρω ρε παιδιά αλλά μόλις μάθω ότι ένας έχει κοπέλα ή είναι παντρεμένος ξενερώνω φουλ και δεν μπορώ να τον δω ερωτικά. Καλά δεν το συζητάω να κάτσω να σκεφτώ όλα τα παραπάνω περί φωτός και ζεστασιάς για έναν δεσμευμένο ....ούτε καν
21.6.2020 | 18:40
Με μαγνήτισε
Ήμουν σε μια φάση κούρασης γιατί τακτοποιούσα το σπίτι και ήθελα να κοιμηθώ. Είχα πει όμως να βρεθώ μ'ένα φίλο μου και δεν ήταν σωστό να τον χειώσω, οπότε με τα μάτια μου να κλείνουν και χωρίς πολύ κέφι, πήγα να πιω ένα ποτό. Ήρθε να με πάρει από την είσοδο του μαγαζιού, τον χαιρετάω, πλησιάζουμε στο τραπέζι που καθόταν με παρέα. Συστήνομαι στα παιδιά που δεν ήξερα και τότε τον είδα.. Ένιωσα κάτι να με μαγνητίζει πάνω του. Ο τρόπος που με κοίταξε, χαμογέλασε, συστήθηκε. Καθόμασταν έξω και το φως χαμηλό έπεφτε όμορφα δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αισθησιακή, μυστική.Αποσυντονίστηκα μέσα μου, και αφού έκατσα, άρχισα να πλέκω νευρικά τα χέρια μου κάτω από το τραπέζι, σε μια προσπάθεια να βγάλω κάπου την ένταση. Δυσκολευόμουν να συγκεντρωθώ και να απαντήσω με συνοχή σ'αυτά που με ρώταγαν.Απέφευγα να τον κοιτάξω και δεν τον ρώτησα πολλά γιατί έτσι και το έκανα δε θα μπορούσα να αντισταθώ, το βλέμμα μου θα μιλούσε μόνο του.Ήρθε κι έκατσε και η κοπέλα του μετά από λίγο, και το βράδυ κύλησε.Θυμάμαι όμως μία σκηνή που μου'χει μείνει πολύ έντονα: Κάποια στιγμή, είπα κάτι που του φάνηκε αστείο και έτσι σαρκαστικά σχολίασε κάτι. Αρχίσαμε να γελάμε κι οι δυό και τον κοίταξα. Είχαμε τα ίδια μάτια. Χαμογελούσαν γλυκά μες στο αμυγδαλωτό τους σχήμα και ένιωσα μια όμορφη ζεστασιά.Και ήταν αυτή η στιγμή που πάγωσε στο χρόνο και μου'γινε εικόνα. Δεν ξέρω αν θα τον ξαναδώ. Αλλά χαίρομαι πολύ που μου έτυχε αυτό. Πέρασα μια λίγο ταλαίπωρη φάση τα τελευταία δυό χρόνια και αρχίσα τελευταία να νιώθω κάπως ανόρεχτη με ό,τι τύπο γνωρίζα.Μου πήρε μια μέρα να συνέλθω απ'το να τον σκέφτομαι συνέχεια. Ήταν ένα περίεργο συναίσθημα, μια μίξη τόνωσης και φόβου. Τόνωση γιατί ένιωσα έλξη, ενθουσιασμό, χτυποκάρδι. Αλλά με φόβισε που ένιωσα κάτι τόσο έντονο για κάποιον που δεν ξέρω, ένιωσα ευάλωτη με τρόπο που δε μπορούσα να ελέγξω. Του είμαι ευγνόμων όμως, γιατί μου θύμησε εκεί που άρχισα να τα παρατάω, ότι μπορώ να νιώσω έτσι και να μη χάνω την ελπίδα.Να προσέχετε την καρδιά σας για να μη χάνετε την ψυχή σαςΦιλικά,Μια αστεία - που πάλι δεν ήταν αστεία αλλά τουλάχιστον θυμήθηκε το πώς είναι να νιώθεις
1