ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένω σε μια κωμόπολη στη Στερεά Ελλάδα (κάτω των 10 χιλιάδων κατοίκων) και η καταγωγή μου είναι από αλλού. Εδώ γνωρίζω ελάχιστα άτομα, κυρίως από το περιβάλλον του αγοριού μου. Θα σας διηγηθώ τι μου συνέβη χθες. Κάποια στιγμή κατά τις 21.30 το αγόρι μου, μου ζήτησε να πάω στο περίπτερο να φέρω χυμούς. Μπήκα στο αμάξι. Οδηγώντας από τα μέσα της (μικρής) διαδρομής, ήρθε πίσω μου ένα suzuki vitara χρώματος ασημί σκούρου και μου κολλούσε.Σχεδόν η μούρη του ακουμπούσε τον πισινό του αμαξιού μου (αυτό που λέμε καροτσάκι). Επειδή στην επαρχία, τέτοιες καφρίλες συνηθίζονται δεν έδωσα αρχικά σημασία. Όμως όταν σταμάτησα μπροστά από το περίπτερο, αυτό το αμάξι με προσπέρασε και σταμάτησε σχεδόν 10 μέτρα μπροστά μου, σε τέτοια θέση ώστε ο οδηγός του να κοιτάζει ευθεία εμένα. Δεν βγήκα από το αμάξι και παρατήρησα ότι ούτε και ο οδηγός βγήκε. Μέσα στο σκοτάδι, γιατί δεν άνοιξε τα εσωτερικά φώτα, διήκρινα ότι άναψε τσιγάρο και έμεινε εκεί. Μέτρησα με το ρολόι 5 λεπτά, και έφυγα, τελικά χωρίς να κατέβω στο περίπτερο. Οδηγώντας ταραγμένη και κυρίως νιώθωντας περίεργα και έκπληκτα, αποφάσισα να επιστρέψω στο σημείο (οδήγησα 1-2 λεπτά) και ... ο τύπος είχε φύγει!Ταράχτηκα. Γιατί με ακολουθούσε; Στην αρχή σκέφτηκα ότι είναι σύμπτωση αλλά μετά θυμήθηκα άλλα 1-2 περιστατικά που έχουν συμβεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Πράγματι, έξω από το χώρο εργασίας μου (σε απόσταση 6 χλμ από εκεί που μένω) έχει παρκάρει για μερικά λεπτά το ίδιο αμάξι! Είμαι σίγουρη! Έχω ταραχθεί. Διηγήθηκα στο αγόρι μου το συμβάν, παραξενεύτηκε πολύ. Αρχικά σκέφτηκε ότι ήταν σύμπτωση, ή ίσως ένα αμάξι ιδιωτικής ασφάλειας, από αυτά που περιπολούν σε οικίες ή μαγαζιά, και μου είπε να προσέχω και να παρατηρήσω αν ξανασυμβεί κάτι.Τι λέτε για όλα αυτά; Τι θα κάνατε στη θέση μου;