ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασα προχθές από κει που γνώρισα το αγόρι που μ' αρέσει τυχαία. Γενικά δεν είναι το καλύτερο μου. Ήταν η δεύτερη φορά μετά τη χυλόπιτα. Την πρώτη ένιωσα μια στενοχώρια ομολογώ, αλλά προχθές επειδή περνούσα βιαστικά δεν έδωσα πολλή σημασία. Παρόλα αυτά, τον βλέπω συνέχεια στον ύπνο μου από τότε σ' αυτό το σημείο, και γενικά τον σκέφτομαι συχνά, πάνω που είχε αρχίσει να εξασθενεί η σκέψη του. Τον έσβησα απ' το φβ, δε βλέπω τίποτα, βοήθησε, αλλά νομίζω πως έκανα ένα βήμα πάλι πίσω. Λέτε να είναι επιρροή απ' το σημείο που πέρασα; Έχω τερματίσει το πράγμα στο μυαλό μου, έχω αρχίσει να πιστεύω ότι κάτι θα γίνει, ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα (αυτό που δεν άρχισε δηλαδή, είναι να τρελαίνεσαι), δίνω ελπίδες για κάποιο άγνωστο λόγο σ' ένα θαύμα, ενώ αυτό το στάδιο νόμιζα πως το είχα περάσει, και αυτός δε με ήθελε ποτέ. Έχουν περάσει 7 μήνες, έχω αρχίσει να ανησυχώ. Μου λένε όλοι ότι θα το ξεχάσω εντελώς άμα βρεθεί άλλος (αυτός που δεν βρίσκεται ποτέ εν τω μεταξύ) αλλά ήταν γερό κόλλημα/απωθημένο. Εσείς τι λέτε; Είμαι για το τρελάδικο;