ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πατέρας μου με πιέζει να βρω αγόρι. Του έιπα (αν και θέλω κι εγώ) ότι είμαι μικρή ακόμα και να μη φοβαται ότι θα του μείνω στο ράφι. Μου είπε ότι δεν είναι ζήτημα ηλικίας αλλά νοοτροπίας. Και μου απαρίθμησε γυναίκες από το περιβάλλον μας που μεγάλωσαν κι έμειναν μόνες...Και είχε δίκιο σ' αυτό. Ρωτούσε επίσης πώς είναι δυνατον να μην έχω κάνει σχέσεις ως τα 22 και να ελπίζω να κάνω μετά, μόνο του θα έρθει? Μου είπε να ενεργοποιηθώ κι αυτός μπορεί να μου δίνει έξτρα χαρτζηλίκι για καφέδες, ποτά κλπ (μιας κι είμαι φοιτήτρια 3ο έτος). Νομίζω, όσο κι αν δε μου αρέσει να το παραδεχτώ, ότι κατά βάθος έχει δίκιο, είναι η νοοτροπία μου που φταίει, λες και θα μου σκάσει η σχέση στο κεφάλι από μόνη της ένα ωραίο πρωί...Τι να πω?