ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξερω τι να κανω!!Απο τοτε που ημουν μικρη ηθελα να σπουδασω οικονομικα (δεν ξερω γιατι!μαλλον ηθελα να εχω λεφτα) μετα που μεγαλωσα ηθελα να ασχοληθω εξ ολοκληρου με τα λογιστικα και ετσι σπουδασα (μου βγηκε πολυ δυσκολο,και βασανιστικα να τελειωσω) . Μετα που το τελειωσα κυνηγησα μια θεση σε λογιστικα γραφεια αλλα τζιφος! Τελικα καταφερα και πηρα μια θεση σε ενα λογιστηριο ,στη αρχη καταχωρουσα απλως τιμολογια και μετα λογω ασθενειας καποιας συναδελφου εμαθα και τι δουλεια της. Μεχρι εδω ολα καλα οι σχεσεις μου με τις συναδελφους αψογες (τα αφεντικα δεν με πολυηθελαν μια φορα μου ειπαν να φυγω για λιγο διαστημα γιατι ειμασταν πολλα ατομα)το τελευταιο εξαμηνο ομως ανελαβα κατι που θα ειχε αμεση σχεση με το αφεντικο μου κι αυτο με ανγχωνε, δεν ηθελα να το κανω (τη δουλεια της κοπελας που αρρωστησε) Τελοσπαντων ειχα πολλη πιεση το τελευταιο καιρο, το αφεντικο μου ολο με πιεζε , δεν ηταν ευχαριστημενος και εγω ενιωθα οτι αδικουμαι!(το τελευταιο καιρο πηγαινα σπιτι με κλαματα και ηθελα συχνα πυκνα να παραιτηθω)Γιατι απο την αρχη που πηγα εδειχνα υπερμετρο ζηλο,ηθελα να τα παω καλα αλλα δεν το εβλεπαν, ειχα και στο πισω μερος του μυαλου μου οτι οι λογιστες κανουν κατι διαφορετικο και ηθελα να μαθω κι αλλα πραγματα.... ετσι εφυγα και βρηκα δουλεια αλλου εκει δεν μου αρεσε καθολου, δεν τα βρηκα και με τους συναφελφους! Αντιληφθηκα οτι σε ολα τα λογιστηρια ειναι το ιδιο και μετανιωσα που εφυγα απο τη πρωτη μου δουλεια εκει ειχε αδικιες δεν λεω αλλα με τα κοριτσια περνουσα καλα ρε γαμωτοΤελικα ειμαι ανεργη 8 μηνες και το προβλημα ειναι οτι δεν θελω να ασχοληθω μετα λογιστικα ,ποτέ. το σκεφτομαι και με πνιγει!Το μισω αυτο το επαγγελμα! Φοβαμαι να δουλεψω ξανα! Θα ηθελα να κανω κατι αλλο πιο δημιουργικο ή να κανω ιδιατερα σε μαθητες Δεν ξερω! Με πνιγει, με αρρωσταινει, οι δικοι μου δεν με καταλαβαινουν Μοχθησα γι αυτο το πτυχιο και καταλαβαινω τωρα οτι ηταν χασιμο χρονου και συτο με στεναχωρει !