ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στην ζωή μου μέχρι τώρα είμαι απογοητευμένος από το ερωτικό κομμάτι. Παντα ήμουν ντροπαλος αγχωμενος φοβισμένος χωρις καμία αυτοπεποίθηση. Δεν έχω προσεγγίσει ποτέ κοπέλα δηλαδή να την δω κάπου να μου αρέσει και να πάω να την γνωρίσσω. Όσες είχα τις γνώριζα είτε μέσω παρέας είτε σε κάποιο μαγαζί που συχνάζω και να δουλεύει εκεί ή στην δουλειά μου καμία συνάδελφος. Με όλες , μα με όλες δεν πίστευα ότι θα με κοιτάξει κακία από αυτές. Δεν θα πω ότι είμαι ένας άντρας όπου τραβά τα βλέμματα πάνω του. Δεν είμαι μοντέλο. Είμαι γοητευτικός , εκπέμπω κάτι όμορφο αλλά και ένα μυστήριο μαζί. Αυτά είναι λίγο για γυναικών προς εμένα. Είμαι ανασφαλής παααααααααααρα πολύ. Αν με μια γυναίκα κάπως γνωριστούμε κυρίως έχω τον τρόπο μου να επιβεβαιώνομαι ότι με βρίσκει ενδιαφέρον και μετά ξεκινώ την προσέγγιση μου όπου πάντα έχει επιτυχία και θα βγω ή θα δημιουργηθεί κάτι. Είμαι πλέον 2 χρόνια μόνος και όταν λέω μόνος εννοώ τελείως μόνο ούτε σ€ξ ούτε τίποτα απολύτως. Θα βγω , θα κυκλοφορήσω αλλά δεν μπορώ να πάω να μιλήσω σε μια γυναίκα. Πέραν του ότι δεν βλέπω ανταποκρίσεις σε ματιές , φοβάμαι και να πάω , φοβάμαι ότι θα απορριφθω και μετά είμαι πάλι χάλια με μένα και τον εαυτό μου. Δεν προσεγγιζω , ενώ ξέρω ότι θα έχω κάποιες πιθανότητες , όχι λογο ομορφιάς αλλά συμπεριφορας. Θα βγω έξω με μια αυτοπεποίθηση αλλά μόλις πάρω χαμπάρι ότι καμία δεν ασχολείται με μένα , με ρίχνει όλο αυτό ή βάζω τρικλοποδιές στον εαυτό μου λέγοντας ότι δεν είμαι όμορφος για αυτήν κ.ο.κ. Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω και έχω φτάσει κ σε ηλικία των 30 και κάτι. Έχω πολλά κόμπλεξ με τον εαυτό μου κ ένα από αυτά είναι τα μαλλιά μου και τα αφτιά μου. Δεν είναι χάλια αλλά εγώ τα αισθάνομαι απαίσια. Έχω βάλει στόχο να φτιάξω κάποια πράγματα σε μένα αλλά όλα γίνονται με προσδοκίες ή ότι θα γυρίσει εκείνη ή ότι θα αρέσω στην άλλην και άλλα τέτοια.. Πώς να ξεμπλέξω από όλα αυτά? Πώς να είμαι καλά επιτέλους με μένα?