ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

για πόσο ακόμα θα κάνω κύκλους γύρω από τον εαυτό μου...απόρησα και στάθηκα, για να σε κοιτάξω... Με ρώτησες για πόσο ακόμα θα προσπαθώ να ξεφύγω από μένα...κι έμεινα εδώ...για σένα ή μάλλον..για μένα...ή καλύτερα...για μαςΜε ρώτησες γιατί μιλάω πολύ και σίγησα για να ακούσω τη φωνή σου...Με ρώτησες γιατί λέω ψέματα και αναρωτήθηκα μήπως είσαι η αλήθεια μου...Μου ζήτησες να βγάλω τη μάσκα μου και φοβήθηκα μήπως δε σου αρέσει το πρόσωπό μου...Δε σε συγχωρώ...θα το κάνω όταν συγχωρήσω κι εμένα...μα σ' ευχαριστώ που μ' έφερες αντιμέτωπη με το μεγαλύτερο φόβο μου...τον έρωτα και την αγάπη...την αλήθεια και το ψέμα τους. Διψούσα τόσο πολύ για τον έρωτα...που φοβήθηκα...έτρεμα τη στιγμή που θα τον αντικρίσω κατάματα...μήπως και το βλέμμα του είναι απλανές, θολό, αδιάφορο. Πάντα πίστευα πως η ζωή είναι φωτεινότερη μέσα στη φαντασία μου και μέσα στα βιβλία...και απέφευγα να ζήσω...εφεύρισκα δικαιολογίες...γιατί φοβόμουν πως θα επαληθευτεί η θεωρία μου. Φαίνεται να παρέλειψα κάποια στιγμή να μεγαλώσω...μα θα το κάνω όταν αποδεχτώ το παιδί που κρύβω...Μεγάλωσα με τη "γνώση" πως ο κόσμος είναι "κακός" και "πρέπει να προφυλαχθείς με κάθε τρόπο για να μην πληγωθείς"...μα ξέχασα να προφυλαχθώ από τον εαυτό μου...Δε σου δίνω "συγχωροχάρτι"...μα πώς θα μπορούσα, άλλωστε, όντας κι εγώ η ίδια "αμαρτωλή"...Δεν ξέρω αν είναι έρωτας...αν είναι αγάπη...αν είναι κάτι άλλο...δεν είμαι αρκετά γενναία ακόμη για να πω...θέλω όμως να το ανακαλύψω μαζί σου...κουράστηκα να "προστατεύω" τον εαυτό μου...να του "ξεφεύγω". Θέλω να μας δώσω την ευκαιρία ν' ανακαλύψουμε αν ολοκληρώνουμε ο ένας τον άλλον. Η μόνη απαίτησή μου από δω και πέρα είναι η ειλικρίνεια...κουράστηκα με τόσα ψέματα και θέλω να βρω την αλήθεια. Τερμάτισε επιτέλους αυτή την παρτίδα...για να ξεκινήσουμε ένα παιχνίδι από την αρχή...που το στοίχημα να αξίζει τον κόπο, βαρέθηκα να παίζω για τα λίγα...το κρυφτό δεν ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι...δεν ξέρω γιατί το υιοθέτησα στη ζωή μου...Σε περιμένω...να εμφανιστείς...έχω κάτι για σένα...(