ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και κάτι μήνες έχω χωρίσει. Ήμουν μαζί του 2 χρονια. Πριν λίγες μέρες βγηκα με ένα παιδί, μου άρεσε πολυ, αλλά όσο περνάνε οι μέρες οι σκέψεις μου γυρνάνε στον πρώην μου, στα σοσιαλ δεν τον έχω για να μη βλέπω τι ανεβάζει, πάραυτα αυτός έβλεπε τι ανέβαζα, (από προχθές σταμάτησε). Και νομίζω ότι έβαλε σε μια τάξη την ζωή του και εγώ ακόμα οχι. Μου άφησε στίγμα, σε όλη τη σχέση ζούσα έναν ψυχολογικό πόλεμο, τον αγαπησα αλλά αυτός μου φέρθηκε πολυ ασχημα. Δεν θα ήθελα να γυρίσω σε αυτόν με τίποτα, αλλά όλο αυτό το «γιατί μου φέρθηκε έτσι», με βασανίζει. Σκέφτομαι ότι τώρα έχει άλλη κοπέλα και περνάνε μια χαρά και σκάω στο γιατί εμένα μου φέρθηκε έτσι, ενώ του έδωσα τα πάντα, προσπάθησα να σώσω την σχέση. Ήμασταν 2 χρόνια μαζί και σε κάθε καυγά είχε στο τσεπάκι το «χωριζουμε», με πλήγωσε πολυ, από την μια λέω και ξαναλέω ότι ευτυχώς γλίτωσα αλλά από την άλλη το μυαλό μου κανει σκέψεις με αποτέλεσμα να χαλιέμαι όλη τη μερα. Βαρέθηκα πραγματικά, αφήστε που βλέπω κάθε βράδυ ασχημα όνειρα για αυτόν και με ρίχνουν πολυ ψυχολογικά. Δεν γίνεται ρε γαμωτο να υπάρχουν τόσο καλοι ηθοποιοί, να φέρεται από κοντά τελεια και να λέει ότι με αγαπάει αλλά στις δύσκολες στιγμές απών και στα μηνύματα να με βριζει σε κάθε μας καυγά. Δεν μπορώ απλα να καταλαβω..