ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι αν ξέρω ότι άφησα μια μεγάλη αγάπη να χαθεί;; Πώς να ζω με αυτό το βάρος;;; Πώς να σταματήσω να ρωτάω το γιατί;! Όλα έδειχναν πως η μοίρα μας ήθελε μαζί... Στην ίδια γειτονιά από παιδιά. Ηλεκτρισμός από την πρώτη ματιά. Τι κι αν το παίζαμε φίλοι...μέσα μας ξέραμε κι ας ήμασταν παιδιά... κι όταν χάσαμε για λίγα χρόνια τα χνάρια ο ένας του άλλου, ξανά στην ίδια γειτονιά, σε άλλη πόλη από παλιά, χλμ μακριά και πάλι ήμασταν κοντά... Πέρασα κάτω από το παράθυρο σου και είδα στα μάτια σου, τα μάτια του Θεού. Ντρεπόμουν λίγο ναι, πάντα ήμουν ντροπαλή, αλλά ήταν σαν να μη πέρασε μια μέρα... και επιτέλους καταλήξαμε μαζί. Ήσουν ο αλήτης που πρώτη φορά αγάπησε κι ήμουν η τυχερή... Εγώ μπορεί να είχα παρελθόν αλλά έψαχνα όλα αυτά που βρήκα σε σένα... Κι όμως αφήσαμε, μετά από τόσες μάχες, αφήσαμε τον πόλεμο να χαθεί...Ξέραμε ότι αγαπιόμασταν μοναδικά! Ζούσαμε και νιώθαμε πράγματα που σπάνια πλέον κάποιος νιώθει... Και τώρα είμαστε δυο ξένοι, δυο γνωστοί... ΧΑΣΑΜΕ!