ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας φίλοι μου.. Πρώτη φορά γράφω εδώ και ευελπιστώ να πάρω απαντήσεις που ίσως με βοηθήσουν στο πρόβλημα μου.Πριν λίγους μήνες άρχισα να μιλάω με κάποιον που μ άρεσε από παλιά που τον είχα δει.Να συμπληρώσω εδώ πως μας χωρίζουν 500 χιλιόμετρα.Υπάρχει απίστευτη χημεία, και τρελή επικοινωνία. Δεν σταματάμε να μιλάμε με λίγα λόγια και αυτό γίνεται κάθε μέρα.Μπορεί να μην έχουμε κάτι να πούμε αλλά θα μιλήσουμε.Ξεκίνησε φιλικά όλο αυτό και λίγες μέρες μετά κάτι παραπάνω από φλερτ το οποιο ξεκίνησα εγώ.Όσο πέρναγε ο καιρός υπήρχε μεν το φλερτ αλλά άρχισα να νιώθω περισσότερα για αυτόν τον άνθρωπο και νομίζω πως το ίδιο κ αυτός για μένα αν και δεν ήταν σίγουρος και δεν άφηνε τον εαυτό του να νιώσει κάτι παραπάνω για δικούς του λόγους.Μου στέλνει αρκετά συχνά πρώτος όπως του στέλνω και εγώ πρώτη, δεν είναι πως τον κουράζω η κάτι τέτοιο. Δείχνει πως ενδιαφέρεται γενικά, αλλά δεν ξέρω σε τι επίπεδο.Όσο περνάει ο καιρός αντί να βαριέμαι, κολλάω περισσότερο και αυτό με τρομάζει, με τρομάζει γιατί ξέρω πως δεν πρόκειται να προχωρήσει αλλά δεν είμαι και 100% σίγουρη..Προσπαθήσαμε να συζητήσουμε για αυτά αλλά ούτε εγώ αλλά ούτε και αυτός ήταν ξεκάθαρος στο τι θέλουμε ο ένας απ τον άλλον.Νιώθω λες και είναι ο καλύτερος μου φίλος, ο αδερφός μου, ο έρωτας της ζωής μου.. είναι κάτι καινούριο για μένα όλο αυτό και έχω ζήσει αρκετά πράγματα είναι η αλήθεια.. νιωθω σαν έφηβη αυτή τη στιγμή που γράφω. Είμαστε και οι 2 ενήλικοι.. Πάνω από 24.Τις τελευταίες μέρες νιώθω πως απομακρύνεται και φοβάμαι.. Έχω τόσα άτομα να βγω να κάνω ό,τι θέλω, αλλά όταν δεν μιλάμε νιώθω τόσο μόνη μου..