ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε πριν 6 χρόνια τυχαία στο διαδίκτυο. Μια σύμπτωση στάθηκε αφορμή, έχουμε γενέθλια την ίδια μέρα με δυο χρόνια διαφορά. Αρχίσαμε να μιλάμε, ήταν η πρώτη μου γνωριμία μέσα από το διαδίκτυο. Είχα ακούσει πολλές αρνητικές ιστορίες και ήμουν αρκετά επιφυλακτική, όμως αυτός ο άντρας με γοήτευε και έτσι συνέχισα την επικοινωνία. Εκείνος στην Ελλάδα στην επαρχία, εγώ σε ευρωπαϊκή χώρα τα τελευταία 25 χρόνια. Ζω όλα τα χρόνια στην ίδια πόλη, είχα μια δουλειά που μου εξασφάλιζε μια άνετη ζωή και την δυνατότητα να αποταμιεύω. Οι σχέσεις μου ελάχιστες αλλά μακροχρόνιες, όταν τον γνώρισα ήμουν μόνη 3 χρόνια. Οι ευκαιρίες δεν έλειπαν, αλλά πια δεν μου έλεγε κάτι να έχω κάποιον για να βγαίνουμε μαζί και να κάνουμε σεξ: ήθελα ουσιαστική συντροφικότητα ή τίποτε. Μιλούσαμε κάθε μέρα και είδα πως ταιριάζουμε σε πάρα πολλά πράγματα, με έκανε πολύ συχνά να γελάω και ήταν ιδιαίτερα τρυφερός στον τρόπο που μου μιλούσε. Συζητούσαμε για βιβλία και για τις ζωές μας, για τα όσα ακόμη ονειρευόμαστε, για την καθημερινότητα και όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι έκανε ολόκληρο ταξίδι για να βρεθούμε από κοντά. Πήγαμε μια μεγάλη βόλτα και φάγαμε μαζί. Την ίδια μέρα έφυγε πάλι, η πρώτη μας σωματική επαφή ήταν μια ζεστή αγκαλιά στο αεροδρόμιο και ένα φιλί που μου έδωσε στα μαλλιά. Τον κοιτούσα που έφευγε και ήξερα πως ήταν ο άντρας της ζωής μου. Σε δυο μήνες πήγα στο σπίτι του κι έμεινα τρεις μέρες. Ήταν οι πιο ωραίες μέρες και νύχτες της ζωής μου, ό,τι πιο τρυφερό, ταυτόχρονα έντονο και ερωτικό είχα ζήσει ποτέ μου. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι, γελούσαμε συνέχεια μαγειρέψαμε μαζί και μου έδειξε την περιοχή και τα κτήματά του. Με περιποιήθηκε σαν να ήμουν πριγκίπισσα, κι όταν ήρθε η στιγμή να φύγω ζοριστήκαμε πολύ και οι δυο. Μετά από λίγο καιρό ήρθε εκείνος, μετά από τρεις μήνες πήγα πάλι εγώ.... Έτσι ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Μια φορά ήρθε έκτακτα γιατί έπρεπε να κάνω κάποιες εξετάσεις, φοβήθηκα και το κατάλαβε. Όταν με ρώτησε του είπα πως δεν χρειάζεται να έρθει, να κάνει έξοδα και να ταλαιπωρηθεί μόνο για να με συνοδεύσει. Εκείνος όμως ήρθε. Πήγαμε μαζί και με συγκίνησε βαθύτατα αυτό που έκανε, δεν είχα λόγια να τον ευχαριστήσω. Ήξερα πως είχε πολύ δουλειά εκείνο τον καιρό και δεν είχε την πολυτέλεια να πληρώνει εργάτες, επιπλέον φοβάται τα αεροπλάνα. Κι όμως ήρθε. Τον παρακάλεσα πολύ να δεχτεί να του πληρώσω τα έξοδα, αλλά ήταν ανένδοτος. Σε δυο μέρες έφυγε και πήγε κατευθείαν από το αεροδρόμιο στα κτήματα. Δεν έχω κοιμηθεί χωρίς την καληνύχτα του, ακόμη κι όταν του γκρίνιαζα ότι μου λείπει ή ότι κουράστηκα εκείνος είχε υπομονή και δύναμη για τους δυο μας. Μια φορά ήρθε και είχε κανονίσει στην πόλη μου να πάμε βόλτα με ένα αερόστατο. Ήμασταν εκεί πάνω αγκαλιά και ήταν υπέροχα. Άλλη μια φορά που είχα λίγο πυρετό κοιμήθηκα με το ακουστικό στο αυτί ενώ εκείνος με νανούριζε σαν να ήμουν μωρό. Μου είχε πει από την αρχή να του τηλεφωνώ όποτε θέλω, αν τύχαινε και έπρεπε να πάει κάπου βράδι πάντα μου τηλεφωνούσε από εκεί που ήταν για να δει τι κάνω.Τον αγαπάω τρελά είναι ότι πιο όμορφο θα μπορούσα να ευχηθώ και να τολμήσω να ονειρευτώ. Στην πρώτη επέτειο της γνωριμίας και σε κάθε επέτειο έστελνε στο σπίτι μου λουλούδια. Πριν μερικές εβδομάδες ήρθαν κόκκινα τριαντάφυλλα, κι ένας φάκελος ξεχωριστά με μια κάρτα και ένα κλειδί μέσα. Το κλειδί είναι από το σπίτι του, και η κάρτα έγραφε: "Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου; Έλα κοντά μου, δεν μπορώ πια χωρίς εσένα". Του τηλεφώνησα αμέσως είπα ναι πως θέλω, είχα συγκινηθεί πολύ κι έκλαιγα, κι εκείνος ήταν πολύ συγκινημένος και είπε πως ελπίζει να είναι αυτή η τελευταία φορά που με ακούει να κλαίω και δεν είναι δίπλα μου να με αγκαλιάσει. Κι εγώ δεν μπορώ πια χωρίς εκείνον, σε λίγες εβδομάδες θα είμαι κοντά του και θα μείνω για πάντα. Θα πάω να ζήσω στο πλευρό του άντρα μου.Γ51.