ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νοιωθω οτι ολα αυτα που πολεμαω τοσο καιρο δε θα εξαφανιστουν ποτε. Ηθελα δικο μου σπιτι,να μενω μονος μου.Το εκανα εδω και λιγο καιρο και ειμαι πλεον εκει.Ηθελα μια κοπελα να νοιωθω οτι ειναι δικια μου κι οτι με αποδεχετα οπως ειμαι.Την βρηκα και ειμαστε μαζι. Ηθελα η δουλεια μου να μου αποφερει ενα καλο μισθο που να μπορω να ζω αξιοπρεπεστατα.Την εχω και απο εδω γραφω αυτο το κειμενο.Ηθελα οι απειρες συνεδριες που εχω κανει με ψυχολογους-ψυχοθεραπευτες να πιασουν επιτελους τοπο και να αποφυγω μια πολυ βαρια εξαρτηση και να αρχισει να καθαριζει το μυαλο μου.Αρχιζει επιτελους να πιανει τοπο κι αυτος ο αγωνας.Ηταν τα σημαντικοτερα πραγματα που ηθερλα και πιστευα πως θα με εφταναν στο σημειο να χαμογελασω επιτελους,αλλα ειναι τοσες οι φορες που ξανακανουν την εμφανιση τους οι σκεψεις και τα συναισθηματα που ειναι πιο επιθετικα απο τις προηγουμενες φορες.Πλεον γνωριζω οτι ο μεγαλυτερος μου αντιπαλος δεν ειναι η καταθλιψη η το υψηλοτατο αγχος μου,ειναι ο ιδιο;ς μου ο εαυτος που δεν μπορει να καθυσηχασει και να νοιωσει γαληνη με τιποτα.Τα παιδικα χρονια παιζουν τοσο μεγαλο ρολο τελικα,αλλα θα το ξεπερασω,μου το χρωσταω καθως μονο εγω ξερω τι εφιαλτες εχω δει κι εχω βιωσει.Αν τα παρατησω τωρα θα παει χαμενος ολος μου ο αγωνας και ο εαυτος μου θα στεκεται στη γωνια,θα με κοιταει και θα χαμογελα απο ικανοποιηση,δε θα του κανω τη χαρη.Μη παραιτηστε απο τιποτα γιατι το αποτελεσμα θα παραμενει ιδιο.Ευχομαι σε ολους τα καλυτερα.