30.11.2015 | 14:49
Μερικές σκέψεις
Ποσο δύσκολο είναι άραγε να βρεις ένα άτομο που ταιριάζει με 'σενα; Απογοήτευση σκέτη... Άδικα έχουν περάσει τα μέχρι τώρα άτομα απ τη ζωή μου. Είχαν ένα σκοπό, αν τον εκπλήρωναν έφευγαν μετά από καιρό, εαν πάλι δεν πετυχαιναν αυτό που ήθελαν πάλι έφευγαν, αν και σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα Πόσα άτομα άφησαν τα κόμπλεξ τους και τα στίγματα τους στην ψυχή μας; Πόσο έχει αλλάξει ο χαρακτήρας μας από αυτούς;Όλοι ξέρουν να λένε ότι "Δεν είμαι εγώ σαν όλους τους άλλους. Εγώ είμαι το διαφορετικό".Πόση λαχτάρα έχουν άραγε να λάβουν έστω μια τόση δα στιγμή ικανοποίησης για την ενίσχυση του Εγώ τους.Είναι τόσο άσχημο να δίνονται ελπίδες και μετά να κατακερματίζονται.Και μαζί με αυτές το ίδιο συμβαίνει και στην αυτοπεποίθηση μου. Ο σεβασμός και η ευγένεια δεν μετράει όπως φαίνεται. Αντιθετα, οι ψυχικά διαταραγμένες προσωπικοτητες σαγηνεύουν συνήθως το πλήθος...γιατί οι άνθρωποι έλκονται από το μυστήριο και το αβέβαιο.Δεν αντέχω άλλο να νοιάζομαι περισσότερο για τους άλλους και να μην κάνω τίποτα για μένα. Το έκανα από αγάπη πάντα. Μου άρεσε να βλέπω ανθρώπους να χαμογελάνε αλλά κάτι τέτοιο φάνηκε πλέον ότι αγγίζει τα όρια της μαλακίας. Με εκμεταλλεύτηκες, με μείωσες, πήρες δύναμη και έφυγες. Ήταν που θα άφηνα μετά από τόσα χρόνια κάποιο άτομο να μπει ξανά στη ζωή μου.Μεγάλο λάθος..Καλύτερα μόνη , παρά παιχνίδι άλλων.