28.4.2015 | 03:10
μερονυχτα.
Τα πρωινά σε σκέφτομαι και γελαω.Γελαω για ότι έγινε. Γελαω με τη ψυχή μου. Την μέρα σε ξεπεράσα.Τα βράδια ομως σε σκέφτομαι. Σε σκέφτομαι στο κρεβάτι.Να σε παίρνει ο ύπνος ,και γω να σιγά κλεινω τη μύτη να ξυπνας κ να χαμογελας και μετά να με παιρνεις αγκαλιά. Σκέφτομαι να έχω το πόδι μου επανω στο δικό σου να τουρλωνω κωλο και να με χτυπας. Πόσο με καυλωνε αυτή η ελαφριά σφαλιαρα σου και ας έκανα ναζια. Σκέφτομαι κάθε βράδυ που ιδρωναμε μαζί και ας είχε έξω κρύο. Σκέφτομαι όλα τα μνμ καθε που βράδιαζε λες και Κάτι μας επιανε. Η σχέση μας ήταν νυχτες τελικά. Όχι μερονυχτα. Εμεις ζουσαμε ο ένας για τον άλλο τις νύχτες. Μου λειπεις?? δε ξέρω! Σε θέλω ?Πάλι δε ξέρω. τι θα γίνει όμως με τις νύχτες μακριά σου? το δουλευω. Να είσαι καλά! Όμως να περνας χάλια μακριά μου.
