ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μυρίζει μασχαλίλα αλλά τουλάχιστον έχω βρει να κάτσω. Σκέφτομαι διάφορα καθώς πάω στη δουλειά. Είναι πρώτη φορά που πραγματικά δεν με ενδιαφέρει να είμαι καλή στη δουλειά αυτή. Έχω κι άλλα στο μυαλό μου. Δεν είχα θέμα να μη με θέλουν αλλά το μόνο άτομο που εμπιστεύτηκα τόσο. Το έβαλα ψηλά να με αμφισβητεί και να με μειώνει συνέχεια επί πόσα χρόνια; Αυτός δεν με αγαπούσε. Εγώ γιατί δεν με αγαπούσα; Γιατί πίστευα ότι μετά απ' αυτόν δεν θα ξαναγαπούσα κανέναν; Ίσως και να μην ξαναγαπήσω κάποιον αλλά γιατί μου το έκανα αυτό ; Τόσα είχα περάσει και ήμουν σίγουρη για τον εαυτό μου και την αξία μου. Γιατί τον άφησα να με γεμίσει ανασφάλειες; Γιατί δεν του χάλαγα χατήρι ; Γιατί δεν με σεβάστηκα; Α ρε τι σου κάνει η μασχαλίλα. :)