ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 23 χρονων, ζω σε ενα μικρο ,σχετικα μη τουριστικο νησι . Σπουδασα σε μια κωμοπολη, ομορφα, χρονια δεν λεω. Εμενα στις εστιες και αφου τελειωσα εφυγα. Ειμαι σχεδον ενα χρονο πισω στον τοπο μου καθως δεν εβρισκα εκει δουλεια, μικρη πολη και εκει. Μενω με τη μανα μου , δουλευω μεσω λαπτοπ και παιρνω 420 ευρω το μηνα. Στο μερος μου σχεδον ολα ειναι οικογενειακες επιχειρησεις και οταν ζηταω δουλεια σκαει ενα ευγενικο χαμογελο ΄ναι καλη μου αν προκυψει κατι θα σου πουμε΄. Δεν με παιρνει κανεις γιατι ο πατερας μου ηταν ρεμαλι και αλκοολικος, μας εγκατελειψε εδω και 8 χρονια. Σε πολλους εφαγε χρηματα και σε εμας αφησε χρεη που παλευουμε να τα κανουμε κουμαντα και στα μικρα μερη η ρετσινια σου μενει και ας μην ευθυνεσαι εσυ για αυτη.Η μανα μου υποαπασχολειται και βγαζει δυομισηκατοσταρικα, εχει και θεματα υγειας εδω και κατι χρονια. Τι ζωη ειναι αυτη ρε γαμωτο μου. Ατομα της ηλικιας μου δεν εχει εδω και οσοι ελαχιστοι εμειναν πισω η γυρισαν ειναι βολεμενοι με μυαλα 80αρηδων. Σχεση πως να κανεις οταν δεν υπαρχει κοσμος να γνωρισεις;Μοναξια , φτωχια και καμια διεξοδος.Ολη μερα πανω απο ενα λαπτοπ. Τουλαχιστον εχω τη θαλασσα να με συντροφευει χειμωνα - καλοκαιρι.Στα 23 μου να ξυπναω , να δουλευω , μετα μια βουτια στη θαλασσα και καθε βραδυ στην αυλιτσα με μια μπιρα να καιγομαι σε καμια χαζοσειρα να ξεχνιεμαι. Να μην μπορω να κοιμηθω γιατι σκεφτομαι πως θα αλλαξω ζωη και να ειμαι με τεσσερις ωρες υπνο.Η μερα της μαρμοτας και της μοναξιας να ανταλλαζεις κουβεντες μονο με τη μανα σου και να μετρας τα στο τελος του μηνα.