ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν ενα χρονο ταξιδεψα με 2 κοριτσια 5 και 2 για τη γερμανια,μονιμη εγκατασταση,αφου ο αντρας μου ηταν ηδη 1,5 χρονο.Τα περσινα Χριστουγεννα δεν ειχαμε ακομα τηλεφωνο στο σπιτι,δεν ειχαμε ακομα Η.Υ,δεν ειχαμε ακομα κουρτινες,δεν ειχαμε φιλους,δεν ειμασταν χαρουμενοι!!!!!Ειχαμε ζεστη,φαγητο αφθονο,μια ΤV μονο με 2 γερμανικα καναλια,ειχε (και εχει εφτυχως)ο αντρας μου δουλεια,ειχαμε και εχουμε ακομα πολυ πικρα για ολα αυτα-αυτους που μας αναγκασαν να φυγουμε,ΑΛΛΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.Τα φετινα χριστουγεννα εχουμε Η.Υ,κουρτινες,δεντρο,τηλεφωνο,φιλους με την ιδια πικρα και ειμαστε χαρουμενοι.Φετος δεν κλαιω καθε βραδυ οπως στην αρχη και για πολλους μηνες,μου λειπει η δουλεια μου στην ελλαδα,οι φιλοι πολλων χρονων που μοιραζομασταν τα παντα,αλλα οπως μου ελεγαν παλιοτεροι μεταναστες......συνηθιζεις.Και τωρα κλαιω αλλα οχι συχνα,δεν προλαβαινω με την καθημερινοτητα.Καποια στιγμη θα γραψω ενα βιβλιο για αυτον τον πρωτο χρονο,ειλικρινα πιστευω αλλιως ειναι η μεταναστευση στα 20 αλλιως στα 40 και κατι!Δεν ξερω ακομα αν ανηκει η οικογενεια μου στους τυχερους που εφυγαν αλλα σιγουρα ξερω οτι ανηκει στους αγωνιστες και αυτο θα πω στις κορες μου αν στο μελλον ρωτησουν γιατι φυγαμε......ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ