ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι εδω κ λιγους μηνες για μεταπτυχιακο στο εξωτερικο. Στην αρχη ηταν καλα, ομως οσο περναει ο καιρος τα πραγματα γινονται πιο δυσκολα. Υπαρχει μια διαχυτη απαισιοδοξια σε ολους τους συμφοιτητες μου εδω. Ειμαστε ολοι αγχωμενοι για τις εργασιες που εχουμε, για τα τεστ και επειδη πραγματικα μας φορτωνουν πολυ, ειμαστε ολοι σε μια φαση που δεν αντεχουμε απο το πολυ διαβασμα. Η αληθεια ειναι πως δεν ηξερα πως τα μεταπτυχιακα στο εξωτερικο ειναι τοσο απαιτητικα και εχω φρικαρει λιγο. Και κυριως με αγχωνει το οτι δεν εχεις απεριοριστες ευκαιριες να δινεις ενα μαθημα. Δεν ξερω, ειναι και η γλωσσα που, ναι μεν ειναι αγγλικα, αλλα οσο να ναι δεν ειναι η μητρικη μου, οποτε εχει μια δυσκολια. Αλλα απ την αλλη λεω, τοσοι εχουν παει στο εξωτερικο και τελικα το τελειωσαν το μεταπτυχιακο, ε δεν μπορει να ειναι τοσο δυσκολο πια!! Ομως εμενα ειλικρινα προς το παρον μου φαινεται αδυνατο να αφομοιωνω ολα αυτα που μαθαινουμε καθημερινα και ταυτοχρονα να κανω κ εργασιες κλπ!Εγω το φανταζομουν αλλιως. Πιστευα οτι θα εχω χρονο να κανω και αλλα πραγματα. Και αντ' αυτου τη βγαζω ολη μερα στη βιβλιοθηκη και διαβαζω. Ειμαι σπιτι, μαθημα, βιβλιοθηκη. Καθε μερα. Πως θα αντεξω μεχρι το καλοκαιρι? Εχει καποιος βρεθει σε αυτη τη θεση να μου πει τι εκανε?