ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξεκινάω το story μου και ακούω συμβουλές κ γνώμες. Είμαι κορίτσι 17 χρονών. Ο αδερφός μου (21χρονών) έχει σχέση με μια κοπέλα εδώ και ένα χρόνο. Η κοπέλα αυτή είναι φίλη μου και μιας που συγκενέψαμε κάνουμε πιο πολύ παρέα. Εντομεταξύ αυτή έχει έναν αδερφό(23χρονών) ο οποίος είναι φίλος με τον αδερφό μου...και βγαίνουμε συχνά..ή έρχονται σπίτι μας. Τις περισσότερες φορές έρχεται μόνο ο αδερφός της αφού κάνει παρέα με τον δικό μου αδερφό. Τυχαίνει να τον συναντώ συχνά σε μαγαζιά για καφέ ή κλάμπιν και πάντα μου πετάει σποντίτσες που είμαι μικρή και μου λέει διάφορα για να μου κολλήσει. Εγώ ως αντιδραστικό στοιχείο πάντα απαντάω και του την λέω και ερχόμαστε έτσι συχνά σε ''λογομαχία.'' Σήμερα λοιπόν πήγε για καφέ με τον αδερφό μου και πήγα κ εγώ εκεί να χαιρετήσω. Μόλις έφευγα λοιπόν με ρώτησε αν θέλω να πάω σπίτι. Του είπα ότι δεν έχω πρόβλημα αφού έχω τελειώσει τον καφέ μου. Μου είπε αν δεν θες να περιμένεις τον αδερφό σου μπορώ να σε πάω εγώ....Εγώ όμως επειδή κόλλησα γιατί ήταν ο αδερφός μου μπροστά του είπα πως δεν είναι ανάγκη και ότι θα περιμένω τον αδερφό μου...Εντομεταξύ μετά με ξανά ρώτησε και όταν του είπα ξανά όχι για να μην δείξει πως τον πείραξε μου είπε ναι βασικά πήγαινε με τον αδερφό σου γιατί πρέπει να περάσω και από μια δουλειά. Να μην τα πολυλογώ το Σάββατο θα έρθει σπίτι μου για να αράξει με τον αδερφό μου και μου λέει θα τα πούμε το Σάββατο. Του λέω δεν ξέρω αν είμαι το Σάββατο..δεν σας αντέχω κλπ κλπ και έκανα ναζάκια εκεί...Ρε παιδιά λέτε να με βλέπει αλλιώς ή να νοιάζετε απλά σαν μεγαλύτερος. Δεν νομίζω να με βλέπει αλλιώς γιατί η αδερφή του τα έχει με τον δικό μου αδερφό ο οποίος είναι αυστηρός και με προσέχει..Πάντως παρόλο την διαφορά ηλικίας με θέλει πολύ στην παρεά και μου μιλάει πολύ...με κοιτάει στα μάτια και τέτοια....Είμαι μικρή...Δεν πρόκειται....απλά μερικές φορές πιάνω το μυαλό μου να θέλει να γίνονται όλα αυτά. Who knows? ...