ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν φταίω εγώ. Επί του παρόντος είμαι άνεργος, όμως με τις οικονομίες και τη ζωή που κάνω (δεν βγαίνω ούτε για έναν καφέ πλέον με παρέα κτλ), έχω "με σπάγκο ράψει στο στρώμα, τον παρά".Η άλλη η κοπέλα η ελεύθερη μου ρίχνει το Χ γιατί είμαι ανέργι εγώ και "σκαπανέας"/χρυσωθήρας αυτή, χωρίς να ξέρει ότι μέσα στην τσέπη έχω ολόκληρο μασούρι με χαρτί, μα κανέναν να τα φάμε μαζί παρέα (διασκεδαστικό να βλέπεις και την έκφρασή της μετά τη χυλόπιτα, νομίζοντας πως τάπωσε κανέναν φουκαρά γκαρμίρη). Και καταλήγω με τη γυναίκα του άλλου, να πληρώνω μόνο 30 ευρώ το kinky-χοτέλι (που ειδικεύεται κιόλας σε τέτοιες φάσεις, ΔΟΥΛΕΥΕΙ με παράνομα ζευγάρια για πελατεία...) και μου περισεύει πολύ λιλί για γούστα, μετά.Σκάω με "περιβολή πολιτικού" στο πιο ακριβό φαγάδικο της πόλης, π.χ., η σερβιτόρα ξεροσταλιάζει και γυρνάει γύρω αβέρτα στο τραπέζι ρωτώντας συνεχώς: "Κύριέ μου, θα θέλατε κάτι άλλο;" (My lord! wow), μπαινοβγαίνω στα starbucks με έναν κουβά καφέ για 4 ευρώ, πάω στα πλαίσια και τα πάμπλικ κι αγοράζω ό,τι μαλθακία μου κατέβει, μπαίνω στο ίντερνετ κι αγοράζω από ψηφιακούς παρόχους ό,τι μου γυαλίσει και μου περισσεύουν κιόλας, κι άλλα.Σε αυτή τη ζωή, άλλα ζητάς και άλλα σου έρχονται. Πάντα ήθελα μια σεμνή, σοβαρή κοπελίτσα να με αγαπάει και να με καταλαβαίνει, να μοιραζόμαστε τα πάντα, έστω και φτωχικά. Κι αντί για αυτό έχω κορίτσια συνήθως άλλων, ή κορίτσια που θα έπρεπε να κυκλοφορούν με 10 χρόνια νεότερους από εμένα, νεαρούς, τουλάχιστον, όπως επίσης και ένα μάτσο καταραμένα λεφτά, που τα μισώ κιόλας.Ανθρώπους ήθελα, λεφτά μου ήρθαν, τί να κάνω, δε φταίω εγώ. Ούτε να αλλάξω θέση γίνεται, ούτε να κάνω ανταλαγές. Δεν αγοράζονται οι ανθρώποι (μα ούτε και θα είχε αξία, τότε, να είσαι μαζί τους και μέσα τους). Και ως γνωστόν, η ζωή είναι ένας κwλος. Αν δεν την αυτό, θα σε "μαγαρίσει". Πιστεύω και δεν ερευνώ, μπροστά και όπου βγάλει. Haters gonna hate...