30.7.2015 | 05:11
μια αποφαση!
Μου χες πει θα μαι κοντα σου οταν με θες!ποσο ευκολα ομως ξεχνανε οι ανθρωποι...ποσο ευκολα κλεινουν την πορτα και συ να μην μπορεις να να βγαλεις προς τα εξω στον ανθρωπο που πρεπει το τι νιωθεις μετα απο τοσο καιρο!πονω γιατι περασε μες απ την καρδια μου,ενα μεγαλο αγκαθι,σπρωγμενο με τοση ανεση απο δαχτυλα που αγαπησα!!!!πληγωθηκα και να μου πειτε ποιος δεν εχει πληγωθει?ωστοσο,ο πονος του καθενος ειναι μοναδικος,ξεχωριστος!εχουν περασει καποιοι μηνες κ υπαρχουν βραδια που τα συναισθηματα μου γ αυτον ειναι αναμεικτα απο τη μια νιωθω απογοητευση και απο την αλλη η περιοδος που ειμασταν μαζι ηταν απο τσ πιο ευτυχισμενες περιοδουσ στη ζωη μου!συνεχεια σκεφτομαι πως στην αντικειμενικη μου δυστυχια ημουν υποκειμενικα ευτυχισμενη κοντα του!τον αγαπω..λενε ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος κ οι ανθρωποι ερχονται και παρερχονται!παρολα αυτα υπαρχουν ατομα που μενουν δυστυχως η ευτυχως χαραγμενα στη ψυχη μας!επισης,λενε ολα ειναι μια αποφαση...το να ξαναγινεις ευτυχισμενος και να ξαναφτιαξεις τη ζωη σου!ομως,πως μπορεις να παρεις μια τετοια αποφαση οταν εχεις νιωσει τοσο ξεχωριστα για εναν μονο ανθρωπο???