9.2.2013 | 21:41
μια βαθιά ανάσα...κι εφυγες!
το άφησα...ένιωσα ότι σε άφησα.. εγώ σε κρατούσα μέσα μου... πήρα μια βαθιά ανάσα και... έφυγες!και τώρα περιμένω εκείνον...που υπάρχει μόνο σαν εικόνα...μόνο σαν ανάμνηση ..εκείνο το γλυκό χαμόγελο...και είναι και αυτό..πόσο αλλάζει το πρόσωπο μου... έτσι...σκοτεινό όταν μιλώ για σένα...φωτεινό όταν μιλώ για εκείνον...ακόμα κι αυτό το δείχνει..πώς θα μπορούσες να είσαι εσύ για μένα; πώς; όχι..όχι...
