ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκλεισα μια βδομάδα στην δουλειά. Είναι η πρώτη μου δουλειά. Είμαι πολύ χαρούμενος. Γιατί ευθύς εξ αρχής ήθελα να συνδυάσω τις σπουδές μου με την δουλειά. Οποιαδήποτε δουλειά αρκεί να είναι τίμια και καθαρή. Ήθελα να είμαι ανεξάρτητος. Αυτάρκης. Δεν μου άρεσε που η μάνα μου και πολλές φορές η αδερφή μου έδιναν το χαρτζιλίκι της εβδομάδας. Έλεγα για τον Θεό έχω φτάσει 22 και δεν έχω δουλέψει ούτε μισό καλοκαίρι. Δεν ένιωθα καθόλου εντάξει. Γιατί η αδερφή μου από τα 18 της δουλεύει και είναι ανεξάρτητη. Μετά την δουλειά είχα μάθημα. Δεν πήγα στην σχολή μου. Ανέβηκα στην άνω πόλη και κάθισα εκεί. Μπροστά μου απλωνόταν όλη η πόλη από τα κάστρα. Τα πρωινά που ξυπνούσα και κοιτούσα το ταβάνι ανήκουν πια στο παρελθόν. Έψαχνα οτιδήποτε να κάνω αρκεί να μην είμαι στο σπίτι. Υπήρχαν φορές που πνίγομαι εκεί. Ακόμα και τώρα. Κάποια στιγμή όταν μαζέψω χρήματα θα πάω να μείνω μόνος μου να αφήσω ήσυχη την αδερφή μου με τον φίλο της. Η αδερφή μου δεν είναι θετική σε μια τέτοια προοπτική αλλά εγώ θα επιμείνω. Θέλω να ανεξαρτητοποιηθώ 100%. Δεν θα ησυχάσω αλλιώς. Δεν βγάζω πολλά αλλά μου φτάνουν και μου περισσεύουν. Ίσως αυτό να μου έλειπε. Η καθημερινότητα. Είχα κουραστεί να είμαι σπίτι-σχολή-σπίτι. Και όλα αυτά έγιναν αφού έφυγες εσύ από την ζωή μου. Το μήνυμα μου μπορεί να το διαβάσεις μπορεί και όχι. Εύχομαι όμως να είσαι καλά. Όταν πήρα την δουλειά σε είχα στο νου μου θυμάμαι που μου έλεγες να κάνω υπομονή και ότι κάτι καλό θα βρεθεί. Να που βρέθηκε. Λίγο ακόμα και θα σου έστελνα μήνυμα ότι πήρα την δουλειά είμαι χαρούμενος και άλλα τέτοια. Η δύναμη της συνήθειας βλέπεις. Να ξέρεις ότι εγώ δεν κλείνω ποτέ πόρτες. Όποτε θέλεις και επιθυμείς να μου μιλήσεις θα είμαι εκεί. :)