ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάτι τέτοιες σάπιες νύχτες του καλοκαιριού που κάθομαι με τις ώρες μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, ακούγοντας θανάση , βλέποντας χαζές σειρές , βαριεστημένη να κάνω το οτιδηποτε... και να τρώω επειδη βαριεμαι.. αναρωτιέμαι τι κάνω στην ζωή μου. αδικω τον εαυτο μου γιατι ξερω πως ειμαι ικανη για πολλα.αλλα βαριεμαι. ειναι οντως αυτο το προβλημα μου? γιατι με ακυρωνω παντα? ουτε σχολη παω , ουτε τιποτα. ειμαι πρωτοετης, στους γυρω μου δικαιολογουμαι οτι δεν ηταν τμημα της επιλογης μου. ετσι ειναι. αλλα δεν ξερω αν φταιει αυτο και δεν πηγαινω. νιωθω την ζωη μου να μην με γεμιζει. λιγο εγωιστικο για μια 19χρονη κοπελα, το ξερω. δεν ξερω γιατι με εχει πιασει τετοια αρνηση. θελω να κανω κατι στην ζωη μου, προφανως, αλλα δεν ξερω τι. δεν ξερω γιατι ενω θελω, δεν ψαχνομαι. γιατι βαριεμαι τοσο? ενα βιβλιο ξεκινησα να διαβαζω και αυτο το αφησα στην μεση. ξερω πως τα μισα μου "προβληματα" ειναι στο κεφαλι μου. αλλα απο την αλλη..οχι δεν ειναι. πηγα σε ψυχολογο, αλλα το σταματησα, δεν ειχα χρηματα. δεν μιλαω στους γυρω για τα υπαρξιακα μου.νιωθω πως δεν εχω κατι να τους πω. χθες με ρωτησε η μητερα μου"ακομα να βρεις τι θες να κανεις?" με αφορμη την φιλη μου, για την οποια χαρουμενη της ανακοινωσα πως εγραψε τελεια στις πανελλαδικες. τωρα ομως που το ξανασκεφτομαι την ζηλευω λιγο. οχι γιατι εγραψε τελεια. το αξιζε. αλλα γιατι εγω δεν ειχα τους στοχους και την υπομονη της. γιατι με ακυρωνω παντα? δεν ξερω τι θελω να κανω στην ζωη μου. ξερω μονο οτι θελω να μαθω πολλα πραγματα, για τα παντα. εσας που εχετε βρει τι σας ικανοποιει , σας ζηλευω. Καμια φορα σκεφτομαι να μεταναστευσω. και παλι εγωιστικο? να τους αφησω ολους? να επιβαρυνω τους γονεις μου οικονομικα? ακουγεται λιγο δειλο? Αυτα τα σκεφτομαι καθε μερα. και νιωθω μια μαυριλα μεσα μου, να μου τρωει τα σωθικα. υπερβολικη, μπορεις να πεις, αλλα εγω ετσι νιωθω..Ωραια στηλη οι "εξομολογησεις"..νιωθω λιγο καλυτερα