ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω άδειος... Ναι, έφταιγα και εγώ. Ήμουν κλειδωμένος από την περασμένη μου σχέση και δεν μπόρεσα να της εκφράσω τόσο καιρό όσα ένιωθα για αυτήν. Τώρα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο. Την ανάγκη της για έρωτα την κάλυψε κάποιος άλλος. Τι και αν ήμασταν μαζί σούπερ? Περνάγαμε τέλεια, κάναμε απίστευτο σεξ. Σε νοιάζομαι όσο τίποτα άλλο. Αλλά "Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί σου". Της τα είπα όλα κατόπιν εορτής, ζήτησα μια τελευταία ευκαιρία για να αποδείξω ότι μπορούμε να έχουμε το τέλειο. "Γιατί δε μου τα έλεγες αυτά πρινα ένα μήνα?" με εμφανώς βουρκωμένη φωνή... Εγώ σμπαράλια. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μου έδωσε μια τελευταία ευκαιρία. Παράπονα δεν είχε καθόλου. Τι είχε να χάσει? Για χάριν όσων ζήσαμε και όσων νιώθουμε, ζήτησα μια τελευταία ευκαιρία. Νιώθω σα να μου ξηλώσανε τη μισή καρδιά. Χάνω τον άνθρωπό μου για χάρη κάποιου που δεν τον ξέρει καθόλου, και εμφανώς πολύ χειρότερο εμφανισιακά από μένα. Δεν ξέρει τίποτα για αυτόν, για μένα τα ξέρει όλα και είναι ότι ζητούσε. Πως μπορεί να μη θέλει να προσπαθήσω? Την θέλω όσο τίποτα, και τώρα που κατάλαβα το λαθος μου και της εξέφρασα όσα νιώθω τη θέλω ακόμα περισσότερο. Πολύ περισσότερο. Και όχι γιατί τη χάνω. Αλλά κατάλαβα πραγματικά πόσο την αγαπώ και πόσο άδειος και μισός νιώθω χώρια της.Όσες το διαβάζετε αυτό, και είστε σε παρόμοια κατάσταση, δώστε αυτή τη γαμημένη ευκαιρία. Μόνο να κερδίσετε έχετε και τίποτα να χάσετε. Η θα διακιωθείτε στην απόφαση σας να χωρίσετε αν ο σύντροφός σας δεν αλλάξει πραγματικά, ή θα κάνετε τη σχέση σας όσο τέλεια θέλατε πάντα.