3.1.2013 | 14:19
Μια καλημέρα είναι αυτή....
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να εμφανίζεται περσι, 7 χρόνια μετά, να στελνεις mail τι κάνω και πώς είμαι, να λέμε τα νέα μας που παντρευτήκαμε και κάναμε παιδιά, να μου ζητάς εξαρχής συγνώμη για όλα και να λες"αν δεν απαντήσεις θα το καταλάβω και καλά θα κάνεις" να λέω κι εγώ "ε, περασμένα ξεχασμένα" να σου γράφω τα νέα μου και μετά... χωρίς ένα γεια να εξαφανίζεσαι... Δεν με πείραξε που εξαφανίστηκες, όντως δεν έχει κανεις μας θέση στη ζωή του άλλου, αλλά ένα γεια ρε φίλε. Τέλος πάντωn... και σε πετυχαίνω πριν λίγες μέρες στην παλιά μου γειτονιά τυχαία και κάνεις πως δεν με βλέπεις; Πέρασαν οχτω χρόνια που χωρίσαμε, ήμουν το θύμα, ήσουν ο θύτης, έχω τεράστιες ευθύνες,δεν φταις εσύ που ανεχόμουν κτλ κτλ.... αλλά οχτώ χρόνια μετά, σχεδόν που δεν πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλον και κάνεις ότι δεν με βλέπεις; Μια Καλημέρα είν'αυτή, πες την κι ας πέσει κάτω....