15.9.2013 | 18:31
μια μακραν απο τις χειροτερες κυριακες
και μερες γενικα. μεσα στο σπιτι σαν το φαντασμα. πιο μονη δεν υπαρχει.βλεπω τον κοσμο να περναει τα δικα του και εγω το μονο που θελω ειναι να κλειστω κι αλλο μεσα(αν πηγαινε δηλαδη αλλο). οταν το ξεκινησα ολο αυτο δε πιστεψα οτι θα με πειραζε τοσο πολυ το τελος. κι ομως.με βρισκει εδω. με καφεδες τον εναν μετα τον αλλο ψαχνοντας για το τραγουδι που θα σε "φερει" πισω. που θα σε κανει να με θες οπως πριν. κανενα δεν μπορει μαλλον. αφου καθε φορα που ακουω τη φωνη σου ειναι ακομα πιο σιγουρη απο την προηγουμενη. δε θα γυρισεις ποτε ετσι?
