Αυτό που έγραψε η Free Spirit συν κάτι άλλο: καμιά φορά κυνηγάμε κάτι νομίζοντας ότι θα μας αρέσει, γιατί εναποθέτουμε μεγάλες ελπίδες σε αυτό. Για παράδειγμα, η σχολή που είχες βάλει στόχο ίσως να ήταν συνυφασμένη στο μυαλό σου με μια μεγάλη αλλαγή της ζωής σου προς το καλύτερο: προοπτικές στο αντικείμενό σου, μετακόμιση σε πόλη, απόκτηση άλλου τρόπου ζωής και κύκλου γνωριμιών από αυτά που είχες "στο χωριό," συν ο μύθος αυτός για τα φοιτητικά χρόνια. ως τα πιο ανέμελα και ξέφρενα. Επειδή οι προσδοκίες σου διαψεύστηκαν, νιώθεις σαν η επιλογή της σχολής καθεαυτής να ήταν ένα λάθος σου, εξ ου και η αδυναμία συγκέντρωσης στο διάβασμα. Μπορεί να συμβαίνει και το άλλο: επειδή ήσουν μελετηρή μαθήτρια (αφού είχες βάλει στόχο να περάσεις όπου πέρασες), τώρα πλέον να έχεις φύγει από τη φάση που πρέπει να κάνεις διαβάσματα και να περνάς μαθήματα. Είναι πολύ πιθανό κι αυτό, να έχεις εξαντληθεί, να έπαθες ένα μίνι μετασχολικό burn-out, και να θες ένα διάλειμμα πριν καταπιαστείς με τις απαιτήσεις μιας σχολής. Βρες την πηγή του προβλήματός σου και δες τι μπορείς να κάνεις γι' αυτό, για να μη γίνει πρόβλημα των γονιών σου. Δεν είναι ντροπή να έχεις κάνει μια επιλογή και να μην σου άρεσε τελικά, αλλά βρες εναλλακτική. Είτε πάγωσε τις σπουδές σου για ένα εξάμηνο αναζητώντας part-time εργασία στην πόλη που βρίσκεσαι (για να έχεις τουλάχιστον ένα δικό σου πορτοφόλι και να νιώθεις ότι δεν κάθεσαι, ότι κάνεις κάτι) ή βάλε στόχο μια άλλη σχολή για το επόμενο έτος, αρκεί να βρεις μια διέξοδο. Πάντα υπάρχουν λύσεις. Και τέλος, συζήτησέ το και με τη σχέση σου. Δεν του οφείλεις καμιά απολογία μεν για τις επιλογές στη ζωή σου, αλλά είναι κι αυτό μια δοκιμασία στο κατά πόσο ο άνθρωπος αυτός σε καταλαβαίνει και σε νιώθει. Αν το μόνο που θα κάνει είναι να σου πει ότι είσαι απλώς μια κακομαθημένη κυκλοθυμική πριγκιποπούλα και η μόνη του συμβουλή θα είναι "απλά κάτσε και διάβασε," σημαίνει ότι δεν πρόκειται να σε ακούει και να σε καταλαβαίνει γενικότερα.
17.1.2022 | 01:19
Μια νέα 'ωραία' αρχή
Είμαι πρωτοετής φοιτήτρια και χάρηκα πολύ όταν έμαθα ότι πέρασα στη σχολή που στόχευα...Έφυγα από το 'χωριό' που ζούσα και ένιωσα μια μεγάλη ανακούφιση....Όμως και τώρα που είμαι στη μεγάλη πόλη που πέρασα έχω απομονωθεί τελείως...Δεν έχω όρεξη να βγώ, πιέζω τον εαυτο μου να διαβασει για τη σχολή. Ενώ έχω φίλους να μιλήσω νιώθω πάντα μόνη μου,,,Γενικότερα δεν περνάω καλα παρόλο που μου έλεγαν οτι θα περάσω τα καλύτερα μου χρόνια...Δεν ξερω τι να κάνω...Το αγόρι μου ενώ του λέω οτι θέλω να τα παρατήσω μου λεει ότι θα καταφέρω αλλα μου πετάει και ενα πως εγώ τουλάχιστον πέρασα εκεί που ήθελα και αυτό είναι που με τσακίζει διότι και που πέρασα πάλι δεν είμαι ευτυχισμένη παρόλο που μαρέσει η σχολή...Τι να κάνω;
3
