ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ναι εκανα λαθη και ημουν τοξικη και πιεστικη. Ναι προσπαθησα να τα αλλαξω αλλα χρειαζομουν βοηθεια ειδικου οποτε δεν τα καταφερα καλα μονη μου. Ειχα πει εξαρχης οτι εχω καποια τραυματα που ακομα με επηρεαζουν σε συμπεριφορες χωρις καν να το θελω ορισμενες φορες. Και με επεισε οτι με αποδεχτηκε συνολικα και οτι με αγαπησε. Και παρολο που δεν τα εμπιστευομαι γενικα αυτα το πιστεψα. Και καποια στιγμη με παρατησε. Εφτασε σε ενα σημειο που δεν αντεχε λεει,και ηταν αποτομο αυτο οχι σταδιακο. Και αφου πηρε την αποφαση δεν θελει να την παρει πισω "για να μη περασει παλι το δικο σου". Εξακολουθουμε να βγαινουμε που και που,βλακεια μας. Ποτε δεν εκανα κινηση να τον φιλησω γιατι σεβομαι οσο κι αν δεν αντεχω την αποφαση του. Θελω να μιλαμε και να τον βλεπω εστω χωρις να συμβαινει κατι ερωτικο μεταξυ μας. Και εφοσον ειναι εκεινος που τοσο προσπαθει και θελει να με ξεπερασει δεν καταλαβαινω γιατι παντα με φιλαει εκεινος και ολα τα υπολοιπα ερχονται μετα μονα τους γιατι κι εγω τον θελω ακομη αλλα κυριως γιατι δεν σεβομαι τον εαυτο μου. Ο χρονος δεν του εδειξε οτι ηταν καλη αποφαση οτι χωρισαμε αλλα δεν θελει να το αρχισουμε παλι ολο αυτο. Τι καθομαι και εθελοτυφλω ενα μηνα τωρα απο τοτε που χωρισαμε δεν ξερω. Τα θελω κι εγω μονη μου. Εφοσον ισως με ξεπερασει αν δε με βλεπει αλλα δε αντεχει κιολας χωρις να βγαινουμε καο χωρις να με φιλαει μετα,ας κανω εγω την χαρη στον εαυτο μου να μη του επιτρεψω να με δει παλι. Ελεος..Και ο χειροτερος ανθρωπος του κοσμου να ημουν δεν αξιζω τετοια συμπεριφορα. Γλυκες και τα συναφη μεχρι να παρει αυτο που θελει και μετα "νυσταζω,παμε να φυγουμε" και μετα " θα παρω τα παιδια να βγουμε". Εγινε. Στην σχεση δεν ηταν τοσο περιεργος η λογικα δε θα το εβλεπα. Τι με αγαπαει ακριβως δε ξερω,αρκετα διαστρεβλωμενη εννοια γαπης. Κατα τα αλλα η δικη μου αγαπη ηταν κακη. Ειχα χιλια δυο κακα με το θεμα της ζηλειας το ξερω,ποτε δεν αποποιηθηκα καμια ευθυνη ισα ισα που στις αρχες την πηρα ολη πανω μου και μισησα τον εαυτο μου χωρις λογο. Και προσπαθησα και ημουν διατεθημενη να το προσπαθησω και ακομη περισσοτερο. Αλλα ειλικρινα δεν αξιζει να κουραζω τοσο τον εαυτο μου και με λυπαμαι. Απο την μια με λυπαμαι γιατι οντως ειμαι κακομοιρα και δεν βλεπω οτι με χρησιμοποιει και απο την αλλη με λυπαμαι και θελω να με συγχωρεσω και να τα βρω μαζι μου γιατι δεν ειμαι τοσο κακος ανθρωπος οσο με εχει κανει να πιστεψω οτι ειμαι. Ναι κι εγω σαγαπαω πολυ αλλα εχεις εξελιχθει σε κατι παρα πολυ κακο για εμενα και απο ενα σημειο και μετα εχω αρχισει να σιχαινομαι να σε βλεπω και να μου εχεις μαυρισει οσες ωραιες στιγμες ειχαμε