Τώρα αλήθεια;;;
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τώρα αλήθεια;;;
Τα νεύρα μου, τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω... κάντε και έναν εικονικό γάμο και καλούς απογόνους...
βζζζζ ΜΠΟΝΓΚ ΜΠΟΝΓΚ σε πόσους τοίχους ν κτυπησω τ κεφάλα μ με αυτά που διαβάζω ...
Έλα χριστέ και παναγιά, δε μπορεί... δε μπορώ άλλο...
Θα είμαι ειλικρινής: πιο πολύ με προβληματίζει η δική σου στάση παρά η δική του. Γιατί θέλεις να μιλήσεις σε κάποιον κ να είσαι έντιμη(!) προς αυτόν χωρίς καν να σου έχει μιλήσει για κάτι τέτοιο. Η δική σου στάση θα έπρεπε να σε σοκάρει που κάθεσαι κ ασχολείσαι: μπορεί να είναι αναλήθειες. Αλλά κ αλήθεια να είναι, ο άνθρωπος είναι άρρωστος. Και εσύ «σοκαρεσαι» κ θέλεις να του μιλήσεις με λογικά επιχειρήματα! Μάλιστα..