ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχικά η συμβίωση φάνταζε δύσκολη. Ασυνήθιστη. Μετέπειτα, η συνήθεια αποδυνάμωσε τις αντιστάσεις. Και η συνήθεια έγινε καθημερινότητα, αναγκαίο καλό, ίαση για τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Και έγινε αγάπη, βαθιά, αλησμόνητη, που ξεγελούσε το χρόνο. Αγάπη που επεκτείνονταν και εξελίσσονταν σε μια άτυπη συμφωνία, θαμμένη σε ενοχικά βλέμματα, χαμόγελα ικανοποίησης, στιγμές σιωπής, καθημερινές συζητήσεις για τα επακόλουθα. Με τους επαγγελματικούς στόχους να κυριαρχούν στο προγραμματισμένο πλάνο ζωής. Εκείνο το πλάνο ζωής, που ποτέ μου δεν θα επέλεγα, μα πρόφτασε να με επιλέξει και να με κάνει να το αγαπήσω.