ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οτι ειμαι περηφανη για εμενα και τον αδερφο μου.Διοτι με γονεις χωρισμενους απο πολυ μικρη ηλικια,με μαμα να δουλευει ολη μερα και φευγοντας τα σαββατοκυριακα με τον συντροφο της, μεγαλωνοντας μονοι μασ και πηγαινοντας παντου κυριολεκτικα μονοι μας,διαβαζοντας μονα μας, τρωγοντας μεσημεριανο μονα μας και με πατερα αδιαφορο και με καυγαδες απο τη μερια του πατερα μας εχουμε βγει παιδια διαμαντια.Και παιδια δεν το λεω υπεροπτικα ή καπως ετσι.Ειμαστε και οι δυο συναισθηματικοι,παντα σκεφτομαστε να μην πληγωσουμε κανεναν και δινουμε αγαπη σε οποιον βρεθει κοντα μας ειτε αυτος ειναι συγγενης ειτε φιλος ειτε συντροφος.Για αυτο μη νομιζετε οτι παιδια με γονεις ολη μερα απο πανω τους,ή με τελειους γονεις θα ειναι και τα ιδια υπεροχοι ανθρωποι.Παμπολες φορες εχω γνωρισει παιδια με πολυ καλους γονεις να εχουν ασχημο χαρακτηρα.Εννοειται πως αυτο δε σημαινει οτι οι καλοι γονεις εχουν κακα παιδια.Λεω απλα οτι για αυτα που εχουμε βιωσει εγω και ο αδερφος μου απο μικρη ηλικια ενω θα μπορουσαμε ανετα να ξεφυγουμε σε πολλους τομεις τα εχουμε καταφερει μια χαρα.