12.8.2014 | 18:39
Μια στιγμη
θελω να κλαψω, να ουρλιαξω, να χτυπηθω..δεν αντεχω αλλο αυτον τον πονο μεσα μου..Θελω να το βγαλω προς τα εξω...Δεν αντεχωωωωω...Αλλα πρεπει να κρατηθω,πρεπει να μην το κανω γιατι θα ερθουν παλι οι γονεις μου να μου πουν οτι εχουμε γινει ρεζιλι στην γειτονια, να μου πουν οτι θα παρουν μετρα, να μου πουν οτι τους εχω τρελανει..Ας το κρατησω μεσα μου λοιπον για σημερα,για αυριο,ισως και για μεθαυριο..οσο μπορω...το μπαμ ετσι κι αλλιως παντα γινεται..και θα ειναι μεγαλο,καλο,θα βγουν ολα εξω,θα μεινω κενη,μονο με αγαπη,με τα ματια κλειστα,αδυναμη να κουνηθω,σχεδον νεκρη,ενα τιποτα στο τιποτα για μια στιγμη οπου δε θα συμβαινει τιποτα..μια στιγμη μονο γιατι πολλες κενες στιγμες,κενη ζωη χωρις συναισθηματα εδω δεν την αντεχω...μια στιγμη οπου θα αδειασω τα παντα για να ξαναγεμισω με πιο δυνατα συναισθηματα.