ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ρουτίνα να το παίζω λογικός σε μια αρρωστημένη παράστασηυποκρίνεσαι, στα μάτια δεν κοιτάς συνοδοιπόρε πόλη αφήνεσαιθωρακισμένη σε κάθε μου λέξη αμύνεσαιαντί να δίνεσαι σ' έχει καταπιεί συνήθεια ένα και τ' αυτό μ' αυτό που σιχάθηκες γίνεσαιστη ζούγκλα της ωμότητας 010 αναζήτηση ταυτότητας στο φως μουφωνές πληθαίνουν στον εγκέφαλό μουκάθε γνώριμο πρόσωπο βλέπω εχθρό μουκαι είναι σιωπές που πνίγουν στον εαυτό μουπαγωνιά και μ' αρρωσταίνουν φίλε πες μουκουράστηκα ν' αιμορραγώ στις αναμνήσεις του φυλακισμένουελέγχοντας ανάσες, κινήσεις, προθέσεις να μην προδοθώ ποτέ μουστην απεγνωσμένη μου προσπάθεια να ζήσω για ν' αράξω κάθε ακμάδα μου