ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα..Θα ήθελα,όποιος μπορεί,να μου πει την άποψή του...από τα 13 μου,ήμουν τρελά ερωτευμένη με μια κοπέλα 2 χρόνια μεγαλύτερη...είχαμε σχέση για λίγο καιρό μα περάσαμε πολλά..ξύλο απο οικογένειες,ομοφοβικά σχόλια,εκβιασμούς και απειλές για να χωρίσουμε κλπ...4 χρόνια μετά και αφού οι γονείς μου με έχουν πλέον αποδεχτεί,δοκίμασα να την προσεγγίσω ξανά..τελικά κατάφερα να την κερδίσω πάλι,μα υπήρχαν δυσκολίες ξανά..εγώ την πίεζα αρκετά να κάνουμε πράγματα μαζί,ενώ αυτή δεν μπορούσε καθώς δεν έχει ξεκαθαριστεί στην οικογένειά της και μένουμε και σε επαρχιακή πόλη,οπότε το coming out δεν είναι στα σχέδια της.Νευρίαζα όταν μου αρνούνταν να βρεθούμε πχ,γιατί υπήρχε κίνδυνος να μας δει κάποιος...από τη μεριά της,προσπαθούσε αρκετά,δεν μπορώ να πω..κοίταζε να μην μου χαλάει χατήρι..μα εγώ ήμουν ανικανοποίητη..για να μην πλατιάζω...γενικά της έχω σπάσει λίγο τα νεύρα από την πίεσή μου..πριν λίγες μέρες είχα διάθεση για καβγά,χωρίς λόγο...τσακωθήκαμε άσχημα και είπαμε και οι δυο βαριές κουβέντες...αυτή επέλεξε να χωρίσουμε..είπε πως δεν αντέχει άλλο γιατί πέρα από τον φόβο της μην μάθουν κάτι οι δικοί της,έχει κι εμένα να την ζαλίζω..έχει δίκιο..έχω υπάρξει καταπιεστική...όμως κατάλαβα που έκανα λάθος..τρεις μέρες την παρακάλαγα να με συγχωρέσει,να μου δώσει μια ακόμη ευκαιρία...ήταν ανένδοτη...το θέμα είναι πως με αυτό τον άνθρωπο μας δένει μια μεγάλη και πονεμένη ιστορία..έχουμε περάσει πολλά..μα ποτέ δεν καταφέραμε να ξεπεράσουμε η μια την άλλη...είναι δεδομένο πως θα καιγόμαστε για καιρό ακόμα...όμως η κοπέλα προτίμησε να καίγεται από μακριά...είπε πως μ'αγαπάει,μα δεν αντέχει άλλο...εγώ από τη μεριά μου,δεν ξέρω τι άλλο να κάνω για να την φέρω πίσω...της έχω απολογηθεί δεκάδες φορές,της πήρα δώρο αλλά τίποτα...εσείς τι λέτε;Θα συγχωρούσατε κάποιον που επαναλάμβανε τα ίδια λάθη,μα στο τέλος κατάλαβε πραγματικά και θέλησε ν'αλλάξει;Να προχωρήσω παρακάτω και να μην την πρήζω άλλο ή να το παλέψω λίγο ακόμα;