ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα και εγώ να σας γράψω τις σκέψεις μου... Ήμουν με ένα αγόρι για 7 χρόνια (τώρα είμαστε 24 και οι δύο). Ολα αυτά τα χρόνια είχαμε σχέση από απόσταση. Τα πρώτα δύο χρόνια, που ήμασταν και πιο μικροί, ολα ήταν πολύ καλα. Στη συνέχεια όμως και, επειδή περάσαμε σε διαφορετικές πόλεις, εμφανίστηκαν τα προβλήματα. Άρχισε να γίνεται χειριστικος, αγενής απέναντί μου και να με εκβιάζει πως αν δεν παω να τον δω θα με χωρίσει. Και άλλα πολλά. Μπροστά στους φιλους μας δεχόμουν προσβολές και υποτιμητικά σχόλια. Εγώ τα ανεχομουν. Να σημειώσω πως εκείνος σπανια ερχόταν να με δει και όταν το έκανε γκρίνιαζε διαρκώς που έπρεπε να ταξιδέψει κάποιες ώρες. Περνώντας ο καιρός προσπάθησε να διορθωθεί, αλλά δεν ήταν το ίδιο για μενα. Μετά από ολα αυτά αποφάσισα να τον χωρίσω, γιατί δεν ήμουν πια ερωτευμένη μαζι του. Η απόφασή μου ήταν πολύ συνειδητή και ακόμα και τώρα είμαι σίγουρη πως είναι η σωστή. Όμως, μαθαίνω ότι αυτος μετά από κάποιους μήνες βρήκε μια κοπέλα και τώρα κάνει όλα αυτά που αρνιόταν να κάνει για μένα (ταξίδια, ρομαντικά σκηνικα). Νιώθω πικρία και αδικια. Αρχίζω να αμφισβητώ τον εαυτό μου. Μήπως εγώ δεν άξιζα; μήπως εγώ δεν ήμουν αρκετά καλη; μήπως θα έπρεπε να κάνω υπομονή; τι να κάνω για να μη με βασανίζουν αυτα τα ερωτήματα; θα ήθελα πολύ μια συμβουλή.... Δυστυχώς, όσο ήμασταν μαζι μου είχαν δημιουργηθεί πολλές ανασφαλειες (π. χ. για την εμφάνιση) εξαιτίας δικων του σχολίων και τώρα αυτές με ταλαιπωρουν.