1.8.2014 | 04:05
Μια συμβουλή ο κόσμος γύρω μας...
κι ο δρόμος προς την κόλαση ήταν στρωμένος με καλές προθέσεις...Ευχαριστώ από καρδιάς όσους συνετέλεσαν στο να μου χαλάσουν τη ζωή με την αστείρευτη επιμονή τους,αλλά δε θα ξανά πάρω...Να είστε όλοι καλά,δε θα αποδώσω φυσικά χαρακτηρισμούς,για πρώτη φορά στη ζωή μου υπήρξα ειλικρινώς αχαρακτήριστη.Και χαίρομαι γι αυτό.Δεν ξέρω αν στεναχωρώ κανέναν με όσα γράφω αλλά οφείλω να το πω:Εγώ θα αγαπάω μέχρι τρέλας εκείνους που κλίνει η πόρτα μου, εκείνους που ειλικρινώς αισθάνομαι ότι με αγαπούσαν πάντα,θα τους προστατεύω με κάθε δυνατό τρόπο και οι εξωγενείς παράγοντες έξω από τη ζωή μας.Παρακολουθητές των ζωών μας δεν επιθυμώ.Τα κομμάτια αγάπης που θα δώσω θα είναι αντίστοιχα με όσα έλαβα στο διδακτικό μου παρελθόν,από παιδιόθεν που λέμε.Είχες δίκιο ρε συ,ξενέρα το να σε παρακολουθεί ο άλλος ας όψεται το αίσθημα του τότε,καλή σας χώνεψη και με τις υγείες σας!Τα σχόλια τα κλείνω,αρκετά με τα φούμαρα,πάμε γι άλλα.Μια ζωή την έχουμε άλλωστε!!!!!!!!!!!!!!!!!!