6.11.2013 | 21:41
Mια ζωη
ηθελα να ζησω τον απολυτο ερωτα, τον παθιασμενο. Ολα γυρω μας να διαλυονται και εγω να βλεπω μονο αυτον. Τα φιλια, τα ξενυχτια, το σεξ, τις αγγαλιες. Να κοιμαμαι το βραδυ στο στηθος του και να ακουω τον χτυπο της καρδιας του. Και ομως καθε φορα που παω να ερθω πιο κοντα με καποιον, να δεθω, εγω ειμαι που απομακρυνομαι. και σταδιακα φευγω. Δεν ξερω τι δεν παει καλα μεμενα. Γιατι αλλα θελει η καρδια μου και αλλα κανει το μυαλο μου.
