Μία ειλικρινέστατη απορία: σε υποχρέωσε κανένας να είσαι η ανεξάρτητη δυναμική γυναίκα που δεν χρειάζεται τίποτα από κανέναν; Δική σου επιλογή δεν είναι όλο αυτό, όπως και το να διατηρείς μία αμιγώς σεξουαλική σχέση;
31.1.2017 | 01:29
Μια ζωη προσπαθω να είμαι αυτάρκης αλλα απόψε νιώθω μισή.
Αγκάλιασα, φίλησα και χάιδεψα κάποιον σα να τον αγαπούσα. Έναν άντρα που μας ενώνει μόνο το σεξ. Του χάιδευα το χέρι και ήθελα να κλάψω. Του χάιδευα τα μαλλιά και τον κοιτούσα στα μάτια. Κατάλαβε ότι δεν είμαι καλά και με ρώτησε αν θέλω να φύγει. Του είπα ότι θέλω να μείνει. Πρώτη φορά μετά από 1,5 χρόνο του ζήτησα να μείνει. Με κρατούσε αγκαλιά και ένιωθα τη ζεστασιά του. Ίσως με τον καιρό νοιάζεται ο ένας τον άλλο παρότι δεν ενδιαφέρεται κανένας απ τους δυο για κάτι παραπάνω. Είχα μεγάλη ανάγκη από μια αληθινή αγκαλιά. Δεν είμαι καλά τελευταία. Έχει κλονιστεί η υγεία μου και μ έχει πάρει από κάτω και ψυχολογικά. Κουράστηκα να είμαι η δυνατή που τα καταφέρνει όλα. Αυτη που δεν έχει ανάγκη κανέναν. Έχω ανάγκη από έναν άντρα να με αγαπάει αληθινά. Και ποιός δεν έχει; Τον ευχαριστώ δημόσια που έμεινε κοντά μου και κοιμήθηκα ήρεμη στην αγκαλιά του.Τον ευχαριστώ που με πήγε στη δουλειά και που με πήρε το απόγευμα να δει πως είμαι.Ξύπνησα ήρεμη αλλά η ανάγκη μου με τρώει κι απόψε. Μπορεί αυριο-μεθαύριο να είμαι καλύτερα και να είμαι πάλι η ανεξάρτητη, δυναμική γυναίκα που δε χρειάζεται τίποτα από κανέναν, αλλά απόψε νιώθω ένα κουρασμένο κοριτσάκι που κρυώνει και θέλει απεγνωσμένα μια αγκαλιά για να κουρνιάσει. Όχι από εραστή. Από αγαπημένο.
1
