ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένας μονο αγνωστος αποστολεας και μυριαδες αγνωστα μοναχικα ζευγαρια ματιων να τον διαβαζουν πισ'απ'τη πολυχρωμη πλαστικη τετραγωνη ασπιδα τους.Τζάμια,κρύα τζαμια,χειμωνιατικα γυαλιάκαι παγωμενες πνοες εχω να θυμαμαι-ενίοτε χρυσαφιά τσιμπήματαστην αφανή,ερωτευμενη καρδια μου-ανασες,που ποθησαν,να γινουν λεξεις,μα τσακιστηκαν,οταν εκανες μεταβολή.Λατρευω τη συννεφια,τη μελαγχολία-τα γκριζα,σκουριασμενα καγκελα-αυτο ειναι λοιπον το έγκλημά μου:δε φοβαμαι.Να'ξερες μονο,καλή μου άγνωστη-γλυκιά,καλή κι αδιάφορη άγνωστη-να'ξερες,οτιθελω να μοιραστω τη ζωη μουτα μυστικα μουτην ξεπλυμενη,γαλαζια θλιψηκαι τη χρυσαφιά ευτυχία μουτο νεανικό μου δέρματη γνωση μουτην άγνοιά μου-Ας ειναι,θ'ακολουθησω το συγχρονο τροπο:θα με πουλήσω.Θα γεμισωτα αδεια μου χεριατα αδεια μου μπουκαλιατα αδεια μου μάτια-θα ξεπλυνωτη πικρίλα τού νοσοκομειακού ορού απ'το στόμα μουτα λύματα απ'την καρδια μουτο δακρυικό άλας απ'το πρόσωπό μουμε μία προσφορά:ΠΩΛΟΥΜΑΙ.