17.3.2016 | 03:46
Μην απελπίζεσαι...
Εμείς οι άνθρωποι χρειαζόμαστε ένα πραγματικά μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα για να καταλάβουμε ότι όλα τα προηγούμενα τα οποία θεωρούσαμε "προβλήματα" τελικα ήταν απλά δύσκολες αλλά, διαχειρησιμες καταστάσεις στις οποίες είμαστε (καλώς ή κακώς) υποχρεωμένοι να ανταπεξελθουμε στα χρόνια που θα αποτελέσουν τη ζωή μας. κάθε ον είναι αναγκασμένο να διανύσει τουλάχιστον μια δύσκολη διαδρομή στη ζωή του.. και ο καθένας από εμάς σίγουρα ορίζει εντελώς υποκειμενικά το πόσο βαρυσήμαντη θα είναι αυτή η διαδρομή για την υπόλοιπη ζωή του. Όμως πραγματικά θέλω να δώσω μια συμβουλή σε όσους απελπίζονται αδίκως.. προσοχή γιατί η μιζέρια χωρίς λόγο φέρνει βαρια στεναχωρια και θλίψη μέσω πραγματικών, εντέλει, προβλημάτων .. Μπορεί κάποιοι να με αποκαλεσετε προληπτική κλπ κλπ. Δεν κάνω κήρυγμα απλά εξομολογουμαι.. είναι κρίμα να χαραμιζουμε τις καλύτερες μας ημέρες και νύχτες σε αδιεξοδες και ανούσιες σκέψεις.. (σχεδον) κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του. Αν δεν μπορείτε να την βρείτε μην αγχώνεστε. Εξάλλου και στα μαθηματικά δεν πηγαίνατε πάντα με λυμένες ασκήσεις.. είχατε έναν δάσκαλο να σας καθοδηγεί. Βρείτε λοιπόν τον δάσκαλο σας. Τον άνθρωπο που θα σας καθοδηγήσει μέσω της αγάπης του ή το βιβλίο - σύμμαχό σας που θα σας εξασκησει να είστε αισιόδοξοι. Θα έπρεπε να ειμαι ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να ΖΗΣΩ. (Νταξει με την κατάρα να διανύω στην Ελλάδα το '16 τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, τα φοιτητικά ) αλλά κ αυτό μπορεί να αποδειχθεί μια φανταστική εμπειρία κάποια στιγμή ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.. Ευχαριστώ lifo που μου δίνεις την ευκαιρία να μοιράζομαι τις σκέψεις μου. Εύχομαι σε σένα που διάβασες το παραπάνω μια μέρα να νιωσεις ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, να ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ και να ΑΓΑΠΗΘΕΙΣ.