19.8.2016 | 00:23
Μην απορείς που δε σου μιλάω πολύ,
δεν είναι επειδή δε θέλω να ασχοληθώ μαζί σου ή επειδή είμαι κουρασμένη από τη δουλειά. Τόσα χρόνια προσπαθώ να κάνω μαζί σου μια συζήτηση και καταβάλλω τόση ενέργεια σ' αυτό, που στο τέλος απογοητεύομαι και κλαίω ή ξεσπάω. Αποφάσισα λοιπόν να γίνω σαν εσένα, να δηλώνω τα αισθήματά μου χωρίς να αναλύω κι αυτό δεν είναι κάποιου είδους πείσμα. Κουράστηκα να απογοητεύομαι κι έτσι μείωσα τις προσδοκίες μου από σένα. Το έχω πάρει απόφαση ότι δε θα μου μιλήσεις πχ ή δε θα μου απαντήσεις σ' αυτό που σε ρώτησα κι έτσι δε στενοχωριέμαι πια όταν δεν το κάνεις, αντίθετα όταν το κάνεις, είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Καληνύχτα. :)