ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρεπει καπου να το πω,εστω κι εδω να το γραψω.Να βγει απο μεσα μου,να ξερω οτι τουλαχιστον καποιος ανθρωπος το διαβασε κι ας μην εισαι εσυ αυτος.Εμας τους δυο δεν μας αφησε να σμιξουμε το timing (και επειτα η ηλιθια η γκομενα σου) αλλα στην αρχη δεν υπηρχε αυτη. Το timing ηταν πολυ κακο. Eκεινο το βραδυ που ειχες "ψωνισει" και ηρθες σπιτι μου, ημουν ετοιμη να κανω κινηση μεχρι που αρχισες να μιλας για εκεινη και οσα εγιναν μεταξυ σας (ταχα μου υποθετικα). Φαινοταν οτι ακομα σε ενοιαζε και οτι ησουν ακομα εκει, για αυτο και δεν εκανα καμια κινηση. Μεσα μου ομως πρεπει να ξερεις πως εκαιγα...Απο τοτε, ξανα ειστε μαζι. Αλλα οποτε σε πετυχω στο δρομο με κοιτας με ενα βλεμμα καρφωμενο πανω μου. Πολλες φορες δεν κοιταω αλλα το νιωθω. Κατι με τραβαει σε σενα, με μαγνητιζει. Απο την αρχη ετσι ηταν. Κι αφου ποτε δεν εκπληρωθηκε ετσι θα ειναι. Ειναι κριμα που εχασα επαφη μαζι σου μονο και μονο για την ηλιθια ζηλια της. Αλλα κι εσυ τετοιος εισαι που την δεχτηκες. Χτες το βραδυ συναντηθηκαμε τυχαια. Σε ειδα πως με κοιταξες, το ενιωσα και πραγματικα με ταραξε. Σημερα το πρωι ακουσα (τυχαια;) ενα απο τα τραγουδια που τραγουδουσες και μου θυμιζουν εσενα. Να ξερεις τα ακουω συχνα και λατρευω τη φωνη σου. Και τη μυτη σου.Υ.Γ: Σε παρακαλω, μην με ξανακοιταξεις ποτε.