ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στη πρώτη μου σχέση, η οποία έχει κρατήσει 10 μήνες.Είχαμε κάποια σκαμπανευάσματα τα οποία κατέληξαν στο να με χωρίσει αυτός δύο φορές και μετά από λίγο να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει ότι έκανε βλακεία. Τη πρώτη δεν το πήρα τόσο στα σοβαρά τον χωρισμό των 2 ωρών οπότε κατευθείαν είπα "δεν πειράζει" και τον δέχτηκα πίσω χωρίς δεύτερη σκέψη.Την δεύτερη όμως φορά έγινε σχεδόν από το πουθενά και ήταν κανονικός χωρισμός. Δεν πίστευα πως για δεύτερη φορά θα μου ζητούσε να είμαστε μαζί. Τέλος πάντων. Όταν με πήρε τηλέφωνο και μου είπε τα κλασσικά (σ'αγαπάω, δεν σκεφτόμουν) εγώ του είπα να βρεθούμε από κοντά γιατί δεν γουστάρω τέτοια ούτε μέσω τηλεφώνου ούτε φβ. Βρισκόμαστε, του τα έχωσα και τα έβγαλα όλα από μέσα μου, εκείνος μου είπε πως θέλει να είμαστε μαζί, αλλά εγώ του είπα σιγά σιγά θα ξαναείμαστε μαζί. Τους τρεις μήνες μετά από αυτό έχω περάσει ίσως την καλύτερη περίοδο στη σχέση μας, είναι διαλλακτικός , με σκέφτεται και τα σχετικά, αλλά ξεσπάει πάνω μου επειδή έχει δύσκολη και κουραστική καθημερινότητα. Προς θεού δεν εννοώ πως με χτυπάει , αλλά ότι τα παίρνει χωρίς λόγο. Βέβαια την επόμενη μέρα πάντα μου ζητάει συγνώμη αλλά και εγώ πόσες συγνώμες θα ακούσω; Πόσες ευκαιρίες θα δώσω; Έχω κουραστεί πλέον. Δεν νιώθω απέχθεια και μια χαρά περνάω μαζί του όποτε βγαίνουμε και θέλω να τον βλέπω,αλλά έχω ανεχτεί αρκετά. Παρακαλώ βοηθήστε με