ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μαζι σου αφεθηκα,σου ανοιχτηκα,ημουν ο εαυτος μου,ενιωθα ασφαλης κι ας σε ηξερα τοσο λιγο.με ειχε εντυπωσιασει το ποσο ευκολο μου ηταν να σου μιλαω,απο το πρωτο κιολασ βραδυ που σε γνωρισα.και την πατησα.πληγωθηκα.μισησα τον εαυτο μου γιατι πιστεψα οτι δεν μου αξιζες τελικα,οτι καλα εκανες και με αφησες ετσι γιατι δεν ημουν τιποτα σπουδαιο ετσι κι αλλιως.και αλλαξα.πολυ.και πλεον αναλωνομαι μονο σε καταστασεις καταδικασμενες απο τις εκαστοτε συνθηκες να μην προχωρησουν,ωρες ωρες τις σαμποταρω κι εγω η ιδια.για να μην βιωσω την απορριψη παλι,για να μην πληγωθω.και ετσι ακομα σε σκεφτομαι.ποσες φορες ημουν στο τσακ να σε παρω ενα τηλεφωνο να πουμε 2 κουβεντες.ποσο μα ποσο μιζερο.πλεον ξερω οτι εγω φταιω.εγω πρωτη απο ολους επρεπε να προστατεψω τον εαυτο μου,να μην σε εμπιστευτω να μην σου ανοιχτω,να μην πιστεψω τπτ απο αυτα που ελεγες και εκανες.και στην συνεχεια να μην ξεσπασω πανω μου με αυτον τον τροπο.τελοσπαντων λιγη σημασια εχουν ολα αυτα,we accept the love we think we deserve.ισως οταν ξεκολλησω απο αυτη την γαμωλουπα να μπορεσω να κανω μια πιο ουσιαστικη σχεση μ εναν ανθρωπο