ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αντεχω άλλη μιζερια ρε παιδια. Πως μπορουν μερικοι ανθρωποι να ζουνε ετσι? Να σκασω ειμαι. Ο συζυγος μου, ανεργος εδω κ 2 χρονια σχεδον, ειναι καθε μερα μες την μιζερια. Δεν κοιμηθηκε καλα, ποναει το το ενα, ποναει το αλλο. Ουσιαστικα η μερα μας εξαρταται απο το πως θα ξυπνησει. Δεν αντεχω αλλο ρε παιδια. Δεν εχει κανενα ονειρο, κανενα σκοπο στη ζωη του. Τι φταιει το παιδι μας να βλεπει αυτα τα παραδειγματα. Ξερω, ξερω, θα μου πειτε φυγε..ναι να φυγω, ευκολο στα λογια. Παρατηρω το παιδακι μου και βλεπω οτι πλεον εχει πολλα απο τα δικα του χαρακτηριστικά, κατι το οποιο με λυπει απιστευτα. Κάποτε τον θαύμαζα.. Τωρα με εκνευρίζουν όλα. Δυστυχως οταν μεγαλωνεις με συγκεκριμενες πεποιθησεις και βιαζεσαι να παντρευτεις λες και χαθηκε ο κοσμος τετοια μοιραια λάθη γινονται.. Τωρα πια που ξερω τι θελω απο τι ζωη μου, βλεπω οτι δεν εχει αυτά που για μένα είναι σημαντικα.