ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν και καπου μεσα, βαθεια, ξερω οτι οπως ολοι μας, εχω μια περισσοτερη αδυναμια στη μανα μου..Οι δικοι μου οι γονεις τσακωνονται 1 φορα το 3μηνο. Παντα ομως ειναι δυνατος καβγας. Οχι απλα λογακια κλπ. Βαριες κι ασχημες κουβεντες. Τους αγαπω και τους δυο εξισου το ιδιο. Απλως το πατερα μου τον εχω περισσοτερο σκληρο καρυδι κ τη μανα μου .. Ε πιο ευαισθητη κ καπως ετσι πχ μπορει να δωσω σημασια και να ακουσω τι θα μου πει ο πατερας μου αλλα να τα πουμε προχειρα ή απλα ενω τη μανα μου που περναει οτι περναει μονη της την προσεχω πιο ουσιαστικα, την ακουω προσεκτικοτερα κλπ. Μιλαω και στους δυο, κ τα λεω εξω απο τα δοντια κυριολεκτικα. Δλδ περνω το μερος αυτουνου που εχει δικιο. Καθαρα. Απλα οταν γινεται καποιος καβγας παρολο που αγαπω το πατερα μμ, αν δω οτι αδικειται η μανα μ..στεναχωριεμαι κ οργιζομαι. Δε ξερω γτ. Κ τοτε ειναι που οση αγαπη τ εχω..τοση οργη γεμιζω. Οχι οτι τν εχω εχθρο..Τον αγαπαω παρα πολυ..αλλα οργιζομαι πταν δω την αδικια στο προσωπο της μανας μ. Κ ανναρωτιεμαι: ειμαι αχαριστος; Δε σεβομαι;Η ολα τα παιδια οργιζονται και θυμωνουν οταν μεταξυ των δυο γονιων τους παιζει κατι ασχημο..κ αδικειται καποιος απο τους δυο(και παιρνουν το μερος του αδικημενου); Υ.γ: να μ γραψετε καθαρα βιωματικααα κ οχι παπαριες για ψυχολογους κ προτασεις. Γτ ξερω ποιοι ειμαστε κ το μυαλο μ φευγει ξυραφακι κ συν τις αλλοις σας λεω οτι ειμαστε μια πολυ αγαπημενοι οικογενεια με πολυ δεσιμο κ οσο για τους καυγαδες μιλω για συχνοτητα 1/90 ημερες. Οποτε σιγα κ απλα...Οι πολυ θεωριας χωρις ουσια παρακαλω. Παρακαλω ομως..Μη γραψετε.Σας αγαπω αλλα οχι