Μόλις ... διάβασα κάτι εξαίσιο, αυτά που γράφεις άγνωστε είναι υπέροχα , πόσο θα θελα κι εγώ να μπορώ να νιώσω έτσι
29.7.2016 | 23:11
Μόλις...
...πάτησε τα 30. Κάθεται δίπλα μου μετά από καιρό, Δείχνει να έχει βγει νικήτρια και να ωριμάζει από τις μικρές της ήττες. Εγώ λέω μια χαρά τα έχει καταφέρει. Μεθοδική, κυνηγάει τη δουλειά, δεν το βάζει κάτω, προσαρμόζεται και αντέχει.Σίγουρα διαβάζει στο μετρό, όπως τότε, μυθιστορήματα -που ευτυχώς ξέρει να διαλέγει- ίσως όχι για να καταλάβει καλύτερα τον κόσμο, αλλά, σίγουρα, για να ξεσηκώσει όμορφα όνειρα, κάτι σαν περίτεχνα παραμύθια, όσο μπροστά και να είναι ο Μουρακάμι, κάπου στην πλοκή θα βρεθεί ένα βασιλόπουλο που θα ξενυχτάει για την Ιουλιέτα του.Μάλλον έχει χωρίσει με τον καλό της -κύριος οίδε γιατί, δεν ρωτάω και πολλά. Πάντα κρίνει αυστηρά τον εαυτό της, όποτε κάτι φέρει η κουβέντα, δαγκώνει ελαφρά τα χείλη, χαμηλώνει τα μάτια και παραδέχεται ελαττώματα τίμια σαν να μη θέλει να έχει ανοιχτούς λογαριασμούς, να είναι θαρραλέα και για το χειρότερο. Δύσκολος χαρακτήρας, λέει, εγωίστρια και ασυμβίβαστη, με τα χρόνια ίσως να γίνει και μποέμ και να ξεμείνει στο ράφι.Λατρεύω την παιδικότητα, την αφέλεια, τις εκρήξεις της, τα λίγα κιλάκια που έβαλε στη λεκάνη, τις ανασφάλειες και τις νευρώσεις της, νιώθω μόνος μόλις φεύγει και τη θαυμάζω για όσα δεν θα μου έλεγε ποτέ επειδή ντρέπεται γι' αυτά και με θεωρεί καλύτερό της.Ύστερα θυμάμαι να χαλαρώσω και να σκεφτώ ότι αν ποτέ της τα έλεγα όλα αυτά, αν της ζητούσα να τα πιστέψει, θα με περνούσε για τρελό και θα ήμασταν χώρια, ακριβώς όπως και τώρα.Βλέπεις; "Το σύμπαν" μας έστησε ένα τέλειο ρουά-ματ.
5