ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να εξομολογηθω κατι;Υπαρχει περιπτωση να ισχυει;Μολις ερωτευομαι πολυ και αγαπαω.. Και νιωθω οτι ο αλλος ειναι "δικος μου"..δηλαδη ταιριαζουμε (εστω φαντασιακα, με βαση αυτο που εχω κατασκευασει στο κεφαλι μου), τοτε αρχιζω και φερομαι ασχημα. Με την εννοια οτι γκρινιαζω, απαιτω με κλαψα πραγματα που ολοι επιθυμουμε.. δηλαδη αλιμονο, δεν ειμαι η μονη (απολυτη προσοχη, μηνυμα οταν εχω στειλει.. Απαντηση...).Το καταλαβα πριν λιγο.Ειμαι με μια κοπελα. Ειμαι μεγαλυτερη 5 χρονια. Ειμαστε κοριτσια. Ειναι λιγο ανωριμη. Ειχανε μια συζητηση στο fb που ειμαι και εγω.. Χθες που θα εβγαινα με καλεσε σπιτι της (αν και σε διαλλειμα...).Σημερα που ξερει ειμαι σπιτι.. Γραψιμο ολη μερα...Θα με καλουσε υποτιθεται να φαμε.. Μου το ειπε.. "φτιαχνω ποπ κορν".. Εδω και 2 ωρες κανει τουμπεκι.. Εστειλα κατι ακυρο δεν απαντησε. Στην ομαδικη συνομιλια απαντησε ομως...Το ανεφερα.."Κλαψα" με ειπε. Και οτι το εκανα και εγω "προχτες.. (ε;;)".Τοτε μου ηρθε.. Με λενε κλαψα.. Με μειωνουν. Μου λενε οτι γκρινιαζω... Δεν εχω τροπο "ναζιαρικο" και σεξυ να παιρνω αυτο που θελω.. Που ειναι αυτονοητο μεν, αλλα...Φερομαι λιγο στους συντροφους (και αγορια ειχα), σαν να ειναι μαμαδες και μπαμπαδες... ¨Ή σαν να ειμαι εγω. Μου το εχουν πει κιολας..Ρωταω λοιπον..ΓΙατι να γινεται αραγε;1.Ειμαι θυματαρα γενικα και κλαψομουνιαζω;2.Τυχαινει να 'μαι θυμα στη σχεση και ο θυτης φερεται ετσι.. ειναι το κλασσικο ψυχολογικο ισοζυγιο για να ισορροπει η σχεση;3. Επεσε σε περιπτωσεις οντως; (εχει συμβει 2 φορες ιδιο)4. Λογω που μενω με γονεις "ακουω" τον ηχο αυτο του κλαψιματος μαλωματος και εεινε και στη γλωσσα τη δικη μου την επικοινωνιακη;ή...5. Λογω ασχημων οικογενειακων βιωματων και ελλειψη αγαπης αναπαραγω αυτα τα οικογενειακα προτυπα μεσα στη σχεση;Ειναι δυνατον να το κανω αυτο τοσο φανερα;Και σαν ανθρωπος/ον δεν μπορω να το αντιληφθω..;Ειναι επωδυνο να κλαιγομαι γιατι και ποναω και αυτο που θελω δεν παιρνω..Αν δεν πω τιποτα, νιωθω μαλακας γιατι ο αλλος τα κανει αυτα που προσαπτω. Δεν τα φανταζομαι..Μια βοηθεια.. οποιος..Εστω και βρισιμο.