10.2.2016 | 00:00
Μοναχικά βράδια σ ένα σπίτι χωρίς φωνές
Τι είναι ένα σπίτι αν δεν έχει γέλια και φωνές; Αν δεν μπορεί να στεγάσει δυο σώματα, δυο ψυχές. Είναι ένα ακόμα βράδυ μοναχικό. Δεν περιμένω κάποιον να ξαπλώσω αγκαλιά. Είμαι ποια στην απέναντι όχθη. Ζω γελοιωδώς ότι κακώς έκανα τόσα χρόνια ανώριμης ζωής. Όλα είναι στο μυαλό και το μυαλό γύρισε πλευρό. Αστείο το ξέρω, αλλά έτσι έγινε. Μοναχικά βράδια σ ένα σπίτι χωρίς φωνές. Χωρίς άγγιγμα. Χωρίς βήματα στη βεράντα, δίπλα στα ανθισμένα λουλούδια. Ο άνθρωπος αλλάζει τελικά έχω να σου πω. Εγώ άλλαξα την πιο ακατάλληλη στιγμή. tesla32
